كم نبودند عالمانى كه در بزرگ‏سالى، مثلاً سى يا چهل سالگى قدم در مسير دانش آموزى نهادند. براى مثال سيد محسن اعرجى (معروف به

محقق بغدادى و مقدس بغدادى) از اين شمار است.

او در تقدس و تدين و نيز علم و تحقيق به مانند مقدس اردبيلى است و امور شگفت آورى از او نقل مى‏كنند. وى كتابى فقهى به نام «وسايل

الشيعه» و كتابى اصولى به نام «المحصول» و اثرى رجالى به نام «عدة الرجال» دارد و الحق كه در هر سه دانش تبحر كافى داشته است.

شيخ انصارى پيوسته در رسائل خود از «المحصول» نام برده و بدان استناد مى‏كند. نقل است كه اين فقيه برجسته تا سى‏سالگى خواندن و

نوشتن نمى‏دانست ولى به مرحله‏اى رسيد كه از برجسته‏ترين شاگردان وحيد بهبهانى شد.

و نمونه ديگر صاحب رياض است كه آن‏گونه كه در احوالات ايشان آورده‏اند، از سى سالگى تحصيل علم را آغاز كرد.

اين دو بزرگوار عمرى طولانى - مثلاً نود يا صد سال - نداشتند و با وجود اين كه از سى‏سالگى دانش آموختند، در پى استقامت و كوشش

بى‏امان خود به مدارج بالاى علمى رسيدند.

«اين مثال‏ها نشان مى‏دهد كه هيچ كس نبايد به صرف اين‏كه به سى سالگى يا چهل سالگى رسيده، از طلب علم يا تحصيل اجتهاد مأيوس شود.

بى‏شك خداست كه منشأ هر توفيق است، ولى بدون كوشش پى‏گير، انسان به هيچ هدف بلندى نمى‏رسد».

یکی دیگر از افراد نیکوکار به نام شیخ محمود یاسری(رحمه الله) بود که به من می گفت: تا به حال سی خانه برای طلاب خریده ام تا جایی که

آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی(رحمه الله) به من نامه دادند که کمتر به فکر طلاب باش زیرا آنها امام زمان(عج) دارند کمی هم به

فکر مردم عوام باش.

آیت الله العظمی مرحوم آخوند ملا علی معصومی همدانی وقتی که به مشهد مقدس مشرف شدند خدمت عالم ربانی و عارف بزرگ حضرت

آیت الله مرحوم حاج شیخ حسن علی اصفهانی(نخودکی) می رسند و از ایشان تقاضای موعظه می کنند.

مرحوم آیت الله نخودکی می فرمایند: مرنج و مرنجان، آیت الله آخوند می فرمایند: مرنجان را می فهمیم و می توانیم کاری کنیم که مردم از ما

رنجش و آزرده خاطر نشوند ولی درمورد مرنج، این کار خیلی مشکل است، چطور می شود وقتی کسی که اهانت کرد، یا اسباب ناراحتی به

وجود آورد، انسان خود را کنترل کند و ناراحت نشود، به طوری که هم ناراحتی را بروز ندهد و هم خودش را نرنجد؟

مرحوم آیت الله نخودکی فرمودند: اگر انسان همواره خودش را  کسی نداند، هیچ وقت رنجش پیدا نمی کند.

نقل ازآیت الله مجتهدی تهرانی

تعلقات، مانع استجابت دعا
خدا شاهد است که هر وقت ‌آیه‌ی﴿ادعونی استجب لکم﴾ را می‌شنوم، به این فکر می‌کنم که این تعلقات نمی‌گذارد که ﴿ادعونی﴾ در عمل ما

محقق بشود. بنده که از امیال نفسانی متابعت می‌کنم و گرفتار مقام و دنیا هستم؛ نمی‌توانم از این تعلقات جدا بشوم، تا به مرحله‌ی ﴿ادعونی﴾

برسم.

پروردگار تعلقات را از بنده‌ای که دوستش دارد، می‌گیرد

اگر پروردگار عزیز كسي را دوست داشته باشد؛ غیر ضرورت را از او مي‌گيرد، ‌آن تعلقاتي‌كه انسان براي خودش درست کرده، از او

مي‌گيرد.

نقل از مرجع فقیدآیت الله حق شناس

مطالعه در بستر بیماری و طلب مغفرت برای ابوریحان
در این یک هفته‌ای که بنده در خدمت آقایان نبودم، در همان حالت افتاده در بستر بیماری مطالعه می‌کردم و برای ابوریحان بیرونی –که در

حال احتضار هم مشغول تحصیل علم بود- طلب مغفرت می‌کردم. ايشان استاد بودند، ولو در علومی مانند رياضي و …

انقطاع تحصیل علم، بدون نماز اول وقت و نمازشب

شما باید از این موقعیت‌ها برای تحصیل علم استفاده بکنید. امروز ديدم يك محصلي وقت نماز جماعت در حال رفتن است! گفتم: وقت نماز

است، كجا مي‌روي؟ گفت: مي‌روم منزل برای غذا خوردن! چنین شخصی برنامه ندارد. رفقاي‌عزيز! خدا شاهد است که اگر شما آقایان

طلبه نماز اول وقت‌تان را ترك بكنيد، اگر تهجد و شب‌زنده‌داری را ترک کنید؛ تحصیلات شما منقطع خواهد شد. عشق و علاقه و استعداد را

پروردگار باید بدهد.

نقل ازآیت الله حق شناس(ره)

به دلیل بیماری زخم معده، به دستور پزشک معالج در بیمارستان بستری شدند. و چون ایشان سالخورده و ضعیف البنیه بودند و در وقت بستری شدنشان 89

سال از عمرشان می گذشت لذا طاقت تحمل جراحی بدون بیهوشی ممکن نبود و از طرفی هم ایشان اجازه بیهوشی کردن را   نمی دادند، زیرا معتقد بودند که در

هنگام بیهوشی، تقلید مقّلدین اشکال پیدا می کند.

دکتر معالج به ایشان عرض می کنند که طبق آزمایشها وعکس برداری ها، باید حتماً عمل جراحی روی حضرتعالی صورت گیرد.

آیت الله خوانساری می فرمایند: مانعی ندارد، عمل جراحی را هر وقت خواستید شروع کنید. ولی قبل از آن به من خبر دهید که با تلاوت قرآن و توجه به آن،

مشکل بی هوش کردن شما هم حل می شود.

دکتر جراح پذیرفت و لحظاتی بعد عرض کرد: ما آماده هستیم که دست به کار شویم.آیت الله خوانساری فرمودند: هر وقت من شروع به خواندن کردم شما

هم شروع کنید، دکتر می گوید: تا ایشان شروع به خواندن سوره انعام کردند چاقوی جراحی را روی شکم ایشان گذاشته و دست به کار شدیم، و چنان ایشان

بی حرکت بودند، گویا در حال بی هوشی کامل هستند، بعد از پاره کردن و دوختن و اتمام کار، عرض شد که حضرت آقا، کار ما تمام شد ایشان قرآن را

بستند و فرمودند: صدق الله العلی العظیم.

عرض کردم: آقا دردتان نیامد، فرمودند: مشغول قرآن بودم نفهمیدم.

شیخ مرتضی زاهد(رحمه الله) در اواخر عمر، چشمانشان ضعیف شده بود، روزی منزل شخصی مهمان بودند، فرمودند: هوا گرم است یک

بادبزن بیاورید، صاحب خانه پنکه ای آورد و روی صندلی گذاشت و روشن کرد. و چون هوا خنک شد شیخ به آن شخص گفتند: احسنت، این

خارجیها چه چیزهای خوبی  درست می کنند، چه خدمتهایی می کنند. آن شخص می گوید: از اتاق بیرون رفتم، وقتی برگشتم دیدم شیخ زار

زار گریه می کند، علت را پرسیدم، شیخ فرمود: از خارجی ها و مشرک ها تعریف کردم، نمی دانم این کار من درست بود یا نه.

نقل ازآیت الله مجتهدی تهرانی

ما در دریای زندگی در معرض غرق شدن هستیم؛ دستگیری ولیّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم.باید به ولیّ عصر (عج) استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد.
* دعای تعجیل فَرج، دوای دردهای ما است.

* با وجود اعتقاد داشتن به رئیسی که عینُ الله الناظره است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؛ و هر کاری را که خواستیم، انجام دهیم؟! چه پاسخی خواهیم

داد؟!
* علایمی حتمیّه و غیر حتمیّه برای ظهور آن حضرت ذکر کرده اند. ولی اگر خبر دهند فردا ظهور می کند، هیچ استبعاد ندارد! لازمه این مطلب آن است که در بعضی علایم، بَداء صورت

می گیرد و بعضی دیگر از علایم حتمی هم، مقارن با ظهور آن حضرت اتفاق می افتد.

* انتظار ظهور و فرج امام زمان (عج)، با اذیّت دوستان آن حضرت، سازگار نیست!

* مهمتر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی (عج)، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار حضرت تا ظهور او می باشد.

* افسوس که همه برای برآورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران می روند، و نمی دانند که خود آن حضرت چه التماس دعایی از آنها دارد که برای تعجیل فَرَج او دعا کنند!

* قلبها از ایمان و نور معرفت خشکیده است. قلب آباد به ایمان و یاد خدا پیدا کنید، تا برای شما امضا کنیم که امام زمان (عج) آن جا هست!

* اشخاصی را می خواهند که تنها برای آن حضرت باشند. کسانی منتظر فرج هستند که برای خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه برای برآوردن حاجات شخصی خود!

* چه قدر بگوییم که حضرت صاحب (عج) در دل هر شیعه ای یک مسجد دارد!* هر کس که برای حاجتی به مکان مقدّسی مانند مسجد جمکران می رود، باید که اعظم حاجت نزد آن

واسطه فیض، یعنی فرجِ خود آن حضرت را از خدا بخواهد.

*حضرت غائب (عج) دارای بالاترین علوم است؛ و اسم اعظم بیش از همه در نزد خود آن حضرت است. با این همه، به هر کس که در خواب یا بیداری به حضورش مشرّف شده، فرموده

است: برای من دعا کنید!

* راه خلاص از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوات برای فرج ولیّ عصر (عج)؛ نه دعای همیشگی و لقلقه زبان… بلکه دعای با خلوص و صدق نیّت و همراه با توبه