باشروع دهه ی فجربه خاطر رسالتی که درزمینه ی تبلیغ دارم .ناگزیربودم که به سراغ مطالعه ی کتاب درباره حضرت امام وانقلاب اسلامی بروم.

ازآنجایی که منم مثل خیلی جوانها حوصله خواندن کل کتاب رانداشتم ،کتاب راتورق می کردم تاشاید مطلب قابل توجهی به چششم بخوردوبخوانمش.

یکی ازتیترهای کتاب به جهنم بود.برام جالب بود،درکتابی که راجع به خمینی کبیر بوداسمی ازجهنم برده بشه ،بعدکه نگاهش کردم یک درسی بسیارزیبابوداززندگی حضرت امام(ره)بدین گونه که:

یکی ازسفیران نوشته بود:دربعضی مجالس که دعوت می شویم مشروبات الکلی وجودداردواگرمانپذیریم ونرویم،حمل برچیزهای دیگرمی شودومشکلاتی که درروابط پبش می آید.

حضرت امام فرمودند:

به جهنم،نبایدازاین چیزهابترسند.نبایدبروند.دلیلش راهم بگویندتاآن هاکم کم بفهمندبرای چیست.(درسایه آفتاب،ص124،249،رحیمیان)

این برخوردوقاطعیت امام برای من جالب بود.یکی ازضعف هایی که مادچارش شده ایم این است که این به جهنم ها رایاحذف کرده ایم ویابرای دفاع ازدین وایدئولوژی به کارنمی بریم.

یکی ازدرس هایی که ازاین ماجرامی توان گرفت این است که مسلمان درمورد دین ومسائل دینی اش بایدقاطعیت داشته باشدونگران نگاه های شرق وغرب نباشد.یادمان باشدکه به جهنم همیشه بدنیست.بدنیست که گاهی به سران استکباروبه کسانی که می خواهندبرای ماتعیین تکلیف کنندبه جای لبخندبه جهنم بگوییم!!!ونگران دلخوری مستبدان نباشیم.