(شاگردان در محضر امام صادق (ع ) حلقه زده بودند، و آن حضرت آنها رااز رخنه و گزند دشمنان اسلام هشدار مى داد، و به ویژه خطر

منکران خدا از گذشته و آینده را گوشزد مى کرد، تا مسلمانان ، هوشیارانه و جدى در کمین آنها باشند، و از حریم اسلام دفاع کنند) یکى از

سخنان امام صادق (ع ) در این راستا این بود:

((در سال ۱۲۸ هجرت ، منکران خدا و ملحدان ، ظهور کنند، من این مطلب را در کتاب مصحف فاطمه (س ) دیده ام .))

حماد(یکى از شاگردان ) گفت : مصحف فاطمه (س ) چیست ؟

امام : هنگامى که پیامبر خدا(ص ) رحلت کرد، آنچنان فاطمه (س ) اندوهگین شد، که اندازه آن را جز خدا نداند، خداوند فرشته اى را نزد

فاطمه (س ) فرستاد، تا فاطمه (س ) را دلدارى دهد و با او سخن بگوید.

فاطمه (س ) جریان را به على (ع ) گزارش داد( شاید از این رو که على (ع ) آن سخنان را بنویسد، و یا مونس فاطمه (س ) باشد)، حضرت

على (ع ) به فاطمه (س ) فرمود: ((هر گاه حضور فرشته را احساس کردى و صدایش را شنیدى ، مرا خبر کن )).

فاطمه (س ) هنگامى که احساس حضور فرشته مى کرد و صدایش را مى شنید، به على (ع ) اطلاع مى داد، على (ع ) نزد فاطمه (س )

مى آمد و هر چه مى شنید مى نوشت ، تا آنکه از آن سخنان ((مصحف فاطمه )) را به وجود آورد، در آن مصحف ، سخن از حلال و حرام

نیست ، بلکه در آن علم و حوادث آینده است .

شخص دیگرى از امام صادق (ع ) در مورد مصحف فاطمه (س ) پرسید.

امام صادق (ع ) پس از سکوت طولانى فرمود: ((فاطمه (س ) ۷۵ روز بعد از رحلت رسول خدا زنده بود، و در این ایام از فراق پدر، بسیار

غمگین بود، جبرئیل نزد فاطمه (س ) مى آمد، او را دلدارى مى داد، و احوال و مقام پدرش را براى او بیان مى کرد، و حوادث آینده را که

دشمنان نسبت به فرزندان او روا مى دارند، به او خبر مى داد، حضرت على (ع ) آن مطلب را مى نوشت ، و آن نوشته همان ((مصحف

فاطمه )) است )).

فیضل بن سکره مى گوید: روزى به حضور امام صادق (ع ) رفتم ، به من فرمود: ((اى فیضل ! آیا مى دانى ، اندکى قبل چه چیز مطالعه

مى کردم .

فضیل : نه ، خبر ندارم .

امام : ((کتاب فاطمه (س ) را مطالعه مى نمودم ، در آن کتاب نام تمام زمامدارانى که در زمین حکومت مى کنند، و نام پدرانشان نوشته

شده است ، ولى من براى (امامت ) فرزندان (امام ) حسن (ع )، چیزى در آن ندیدم )). (۱۶۹)