چه دید ه ها که دوخته به در شد ه و نیامدی

چه عمر ها زدوری تو سر شد ه ونیامدی

چه روز ها که تا به شب نام تو برد ه شد به لب

چه چشم ها که از غم تو تر شد ه و نیامدی

شنید ه بودم از کسی که با بهار میرسی

بین که از بهار هم خبر شد ه و نیامدی

بیا ببین در این جهان امام خوب و مهربان

اسیر فتنه زمان بشر شد ه و نیامدی

تمام غصه ام همین شد ه که گویم این چنین

و امشبم بدون تو سحر شد ه ونیامدی

صبا به یار اشنا بگو که شاعر شما

زدوری رخ تو خون جگر شد ه ونیامدی

از این زمانه خسته ام بیا که دل شکسته ام

به حق مادری که منتظر شد  ونیامدی