این نوع اعتماد به نفس همان ایمان شما به جهان هستی و کل آفرینش و موجودات است.

1-    سعی می‌کنید در زندگی همه چیز را کنترل کنید. باید همه‌چیز در زندگی تحت کنترل شما باشد چون به خداوند و خلقت او اعتماد ندارید که بتواند به خودی خود سمت و سویی مثبت را طی کند و نتیجه غایی درست برسد. این بی‌اعتمادی، شما را از اینکه دست به عملی بزنید باز می‌دارد و درنتیجه درست زمانی که باید روابطتان را رها و اعتماد کنید از این کار سرباز می‌زنید.
2-    به سختی می‌توانید ماجراجو باشید و ریسک کنید. زمانی که به دنیا اعتماد ندارید و فکر نمی‌کنید که هدفمند و منظم می‌چرخد، احساس امنیت نمی‌کنید. به همین جهت خیلی با احتیاط رفتار می‌کنید و زندگی محدودتر و دربسته‌تر و خالی از شور را تجربه می‌کنید.
3-    به لحاظ روحی و عاطفی احساس بی‌قراری می‌کنید. هیچ چیز شما را ژرف و عمیق و آنطور که باید خوشحال نمی‌کند. هیچ چیز خلاهای درونی‌تان را پر نمی‌کند. چراکه منتظر هستید زندگی شما را ارزیابی کند و برایتان ارزش و اعتبار قائل شود. منتظر هستید زندگی به شما دلیلی برای زنده بودن و زندگی کردن ارائه دهد. بنابراین از نکته اصلی غافل می‌مانید؛ اینکه شما اینجا و به خودی خود یک معجزه هستید. شما دوست داشتنی هستید و همین طور که هستید کفایت می‌کند.

نویسنده: باربارا دی‌آنجلیس