نقل است خواجه نصير الدين طوسى در مجلسى حضور داشت. در آن مجلس چند تن مى‏گفتند: اگر ما به جاى خدا بوديم چنين مى‏كرديم و چنان.

يكى مى‏گفت: در عرض يك هفته همه مريض‏ها را شفا مى‏دادم و ديگرى مى‏گفت: من در طول يك هفته همه فقرا را از تنگدستى مى‏رهانيدم. به

هر حال هر كسى چيزى مى‏گفت.

در آن ميان خواجه نصير الدين طوسى سخنى حكيمانه بر زبان راند كه اگر خدا براى يك هفته كل امور گيتى را به من واگذارد هرگز كارى

را نمى‏كردم كه شما مى‏كرديد، چون خدا حكيم است و امور كون و مكان را بر اساس حكمت خود سامان داده و جريان مى‏بخشد.

«مشكل‏ترين مشكل ما حكيم نبودن ماست. خدا حكيم است، معصومين عليهم السلام حكيم‏اند، اما ما اين‏گونه نيستيم ولى مى‏توانيم تا حدى در آن

مسير قرار گيريم كه اين نيز همت، تلاش، پرورش روح و تهذيب نفس مى‏خواهد».