مرحوم سيّد بحرالعلوم به آقا سيّد جواد جبل عاملى ـ رحمه اللّه ـ صاحب مفتاح الكرامة فرمود: در همسايگى شما اهل علمى زندگى مى كند كه

اهل جبل عامل و هم شهرى شما است، ولى مدّتى است در خانه اش غذا پيدا نمى شود. سيّد ـ رحمه اللّه ـ گفت: بله، ولى من اطّلاع نداشتم كه

ايشان در مضيقه است. سيّد بحرالعلوم ـ رحمهاللّه ـ گفت: اگر مطّلع بودى و رسيدگى نمى كردى كافر بودى، ناراحتى من از اين است كه چرا

از حال همسايه ات بىخبرى! ولى اكنون سفارش مى دهم يك سينى طعام از اندرون خانه مى آورند و كيسه اى هم كنار آن مىگذارم و به دست

خادم مى دهم، شما آن همسايه را به بيرونى خود دعوت كنيد و با ايشان شام بخوريد. سيّد ـ رحمه اللّه ـ همين كار را كرد، گفت با هم نشستيم و

غذا را صرف كرديم. سيّد بحرالعلوم ـ رحمه اللّه ـ شصت اشرفى در كيسه گذاشته بود، آن را هم به آن آقا رساندم.حاجى نورى ـ قدّس سره ـ

مى گويد: آن شيخ را در زمان پيرىاش ديدم كه مى گفت: تا آن زمان، غذايى به خوبى و خوشمزگى آن نديده و نچشيده بودم!

نقل ازآیت الله بهجت