قرآن كريم انبيا را جزء افراد صالح مى داند و مى فرمايد: كُلٌّ مِنَ الصالحين [ انعام، 85. ]» (همه از نيكوكاران هستند)، و برخى از انبيا مانند

ابراهيم خليل (سلام الله عليه) را به طور مشخص و معين، مطرح كرده و مى فرمايد از صالحين است: «و وهبنا لُه اسحق و يعقوب نافلةً و

كُلاً جَعَلْنا صالحين [ انبياء، 72. ]». (و به او اسحق و فرزندزاده اش يعقوب را عطا كرديم و همه را صالح و شايسته ى (مقام نبوت)

گردانيديم) با اين حال در مورد ابراهيم (ع) كه از انبياء اولوالعزم است مى فرمايد: ابراهيم از خدا مَسألت مى كند كه ملحق به صالحين

شود:«رَبٌ هَبْ لى حكماً و اَلْحِقنى بالصالحين [ شعراء، 83. ]». ابراهيم رو به درگاه خدا كرده عرض كرد بارالها مرا فرمانروايى ده و به

بندگان صالح خود ملحق ساز). خداوند سبحان دعاى ابراهيم (ع) را اجابت كرده و مى فرمايد: ابراهيم در آخرت به صالحين ملحق خواهد

شد، «و هو فى الاخرة مِنَ الصالحين [ بقره، 130، عنكبوت، 27، نحل، 122. ] معلوم مى شود صالحين مراتب دارند كه مقام برخى از آنان از

ابراهيم (ع) كه از انبياء بزرگ اولوالعزم مى باشد؛ برتر است و ابراهيم با اينكه از صالحين است، درخواست همراهى و همنشينى با آنان را

دارد.

از اين مطلب، نكته مهمّ كه مرحوم استاد علّامه طباطبايى مطرح فرموده روشن مى شود كه، آن مقام والا كه ابراهيم (ع) درخواست

همراهى با آنان را دارد جز مقام اهل بيت رسول اللّه (ص) نمى باشد [ الميزان، ج 1، ص 305. ] بنابراين مقام عترت از مقام انبيا اولوالعزم

بالاتر است و زهرا (سلام الله عليها) از زمره ى عترت است كه شايستگى اين مقام شامخ را دارد، كه ابراهيم (ع) درخواست همراهىِ با آنان را دارد.