نظرقرآن درمورد خشونت
نظر قرآن در مورد خشونت
قابل توجه است كه : اولاً : خداوند، صفت مشخصة خود را رحمان معرفی فرموده است: ” قُلِ ادْعُواْ اللَّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَـَنَ أَیًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الاْ َسْمَآءُ الْحُسْنَیَ ” (اسرا /۱۱۰) « بگو : الله را بخوانید یا رحمان را، هر كدام را بخوانید ، ذات پاكش یكی است ؛ و برای او بهترین نامها است .»
دوم : این كه همواره ، خداوند را با دو صفت رحمان و رحیم میخوانیم : ” بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـَنِ الرَّحِیم “
سوم : این كه خداوند میفرماید : ” وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَیْءٍ ” ( اعراف / ۱۵۶) « و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است. » ” رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَیْءٍ رَّحْمَةً وَ عِلْمًا ” « پروردگارا رحمت و علم تو همه چیز را فرا گرفته است .»
چهارم : این كه پیامبر اسلام ( ص ) مهمترین وظیفهاش رساندن رحمت به مردم جهان است: ” وَ مَآ أَرْسَلْنَـاَكَ إِلآ رَحْمَةً لِّلْعَـَـلَمِین ” ( انبیأ / ۱۰۷) « ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم ».
در عین حال، باید دانست كه رحمت و عطوفت، گاهی اقتضای قهر و خشونت را نیز دارد ، همانند پزشك مهربانی كه گاه ، از روی مهربانی ، چاقوی جراحی را به دست مهربانش میگیرد ، تا غدّه خطرناك و پلید را از بدن بیمار خارج كند. اگر پزشك ، به بهانة دلسوزی و مهربانی ، چنین جراحی را صورت ندهد ، خیانت به بیمار كرده است ، این است كه در قرآن كریم، كه نامة رحمت از جانب خدای رحمان و رحیم است و به دست پیامبر رحمت ( ص ) آمده است، میخوانیم:
۱- “َ يـََّأَیُّهَا النَّبِیُّ جَـاَهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَـَفِقِینَ وَ اغْلُظْ عَلَیْهِم ” ( تحریم / ۹) « ای پیامبر؛ با كفار و منافقان، پیكار كن و با غلظت با آنان رفتار كن.» ” وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُم ” ( بقره / ۱۹۱) « هر كجا بر ایشان دست یافتید ، آنان را بكشید».
۲- ” یَـََّأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَی ” ( بقره / ۱۷۸) « ای كسانی كه ایمان آوردهاید ؛ دربارة كشتگان ، بر شما حق قصاص مقرر شدهاست . »
۳- “ الزَّانِیَةُ وَ الزَّانِی فَاجْلِدُواْ كُلَّ وَ َحِدٍ مِّنْهُمَا مِاْئَةَ جَلْدَة ” ( نور / ۲) « به هر زن زناكار و مرد زناكار، صد تازیانه بزنید.» و سایر آیات.
به هر حال، با توجه به آن چه بیان شد، معلوم میشود كه قرآن، فی الجمله و در موارد خاصی به استفاده از خشونت امر میكند، و “خشونت” را در كنار “عطوفت"، برای سلامتی بشر و استمرار روند تكاملی انسانها، لازم و ضروری میداند