یارسول االله:

شمامهربانی رابه دنیا هدیه کردید.

محبت راوعشق را

اماعشق ومحبت کیمیای سعادت است وبدطینتان نمی خواهندسعادت بشرراببینند.

تابودی پاسخ محبتت خاکستربودوخشم

وبازدلت می گرفت ،حتی برای بدطینتان،آنقدردلتنگ می شدی که خدادلداریت می داد(طه،مانزل الیک القران…..)

بادلی تنگ سوی خدارفتی ونگران عشق بودی.

عشق تکثیرشدازحصارزمان ومکان گذشت وبعدازچهارده قرن ماهم عاشق شدیم،عاشق شماشدیم تابامهربانیت مارابه خدابرسانی.

جاده ی عشق پرشیب وفرازاست وما امیدواربه مهربانی وعشق،بدطینتان مدرن هنوز هم حربه ی خشم خاکستررابه کارمی گیرندتاعشق راازمابگیرندوما که داعیه عشق داریم تنها نظاره گراین کاریم وجزاندوه وبغض حربه ی دیگری ندارم.بادلی آکنده ازغم می گوئیم:

یارسول الله شرمنده ام.وازخودتان آموخته ایم که جواب توهین راباتوهین ندهیم تنها می گوئیم:اللهم اجعل محیای محیامحمدوآل محمد

ولی بدطینتان بدانند:

نه باتوهین بااسلام ونه باتوهین به قرآن ورسول مهربانی می توانند اسلام رانابودکنند چراکه مسلمانان زنده دلندبه عشق شما.

هرگزنمیردآن که دلش شدزنده به عشق

ثبت است برجریده ی عالم دوام ما