قشنگترین جای دفتر دلنوشته هایم آنجاست
که روی اسم دلبرم را خط خطی می کنم تا راز بمانـــــــد…
به دنبال ردی از پیشانی ات…
تمام مهرهای مسجد را بوسیده ام
کسی را
دوست داشتم
و دیگر ندارم
دل کندن
انقدرها هم
سخت نیست
فقط کافی است
عشق بزرگتری
برای خودت
دلم بارانی است
کاش خواب باران ببینم
چه محشری خواهد شد باران با عطر یاس
دلتنگی در جمعه ای که خواهی آمدبی معنی می شود
ومن دیگربی قرارنمشوم درغروب های جمعه
ومن دیگر نمی بارم
می شکفم باآمدنت
غمین دل شکسته ام
ازاین زمانه خسته ام
بیا به جان مادرت
……………………..
ای بقیت خدا !
ای یار همیشه بیدار !
سلام !
نمی دانم وقتی این نامه را می خوانی، کجا ایستاده ای
هرجا هستی زودتر بیا
از بس شما را ندیده ایم، چشمانمان هرزه شده است
بیم دارم اگر چندی دیگر بگذرد، ندبه خوانهای مسجد پیر تر شوند …
هدف قیام حسینی ابقای اسلام شیعی(کلام مقام معظم رهبری)
مقام معظّم رهبرى ضمن تبیین حرکت احیاگرانه امام حسین علیهالسلام، به تشریح اهداف قیام عاشورا پرداخته و مىفرماید:دوست دارند
چنین بگویند که حضرت خواست حکومت فاسد یزید را کنار بزند و خود یک حکومت تشکیل دهد. این حرف، نیمهدرست است؛ نمىگویم
غلط است. اگر مقصود از این حرف، این است که آن بزرگوار براى تشکیل حکومت قیام کرد؛ به این نحو که اگر ببیند نمىشود انسان به
نتیجه برسد، بگوید نشد دیگر، برگردیم؛ این غلط است. بله؛ کسى که به قصد حکومت، حرکت مىکند، تا آنجا پیش مىرود که ببیند این
کار، شدنى است. تا دید احتمال شدنِ این کار، یا احتمال عقلایى وجود ندارد، وظیفهاش این است که برگردد. اگر هدف، تشکیل حکومت
است، تا آنجا انسان، جایز است برود که بشود رفت. آنجا که نشود رفت، باید برگشت. اگر آن کسى که مىگوید هدف حضرت از این قیام،
تشکیل حکومت حَقّه علوى است، این درست نیست؛ براى اینکه مجموع حرکت امام، این را نشان نمىدهد. در نقطه مقابل، گفته مى‌شود:
نه آقا، حکومت چیست؛ حضرت مىدانست که نمىتواند حکومت تشکیل دهد؛ بلکه اصلاً آمد تا کشته و شهید شود! این حرف هم مدّتى بر
سرِزبانها خیلى شایع بود. بعضى با تعبیرات زیباى شاعرانهاى هم این را بیان مىکردند. حتى من دیدم بعضى از علماى بزرگ ما هم این
را فرمودهاند. این حرف که حضرت، قیام کرد براى اینکه شهید شود، حرف جدیدى نبوده است. گفت: چون با ماندن نمىشود کارى کرد،
پس برویم با شهید شدن، کارى بکنیم! این حرف را هم، ما در اسناد و مدارک اسلامى نداریم که برو خودت را به کام کشته شدن بینداز. ما
چنین چیزى نداریم. شهادتى را که ما در شرع مقدّس مىشناسیم و در روایات و آیات قرآن از آن نشان مىبینیم، معنایش این است که انسان
به دنبال هدف مقدّسى که واجب یا راجح است، برود و در آن راه، تن به کشتن هم بدهد. این، آن شهادتِ صحیح اسلامى است.
ابنا نوشت: دولت و نمایندگان مجلس اسکاتلند با تحسین «ائتلاف اهدای خون به نام امام حسین (ع)»، تصریح کردند: اهدای خون
مسلمانان در ماه محرم به نام امام حسین(ع) می‌تواند الگویی برای ما مسیحیان باشد.
شماری از نمایندگان مجلس اسکاتلند، با اشاره به قیام امام حسین(ع) در مبارزه با حکومت ستمگر یزید و اهدای خون به منظور حفظ
ارزش‌های الهی، بر اهمیت اقدامات خیریه مسلمانان، به ویژه اهدای خون در ماه محرم و الهام از فرهنگ عاشورا، تاکید کردند.
این اقدام شیعیان مقیم اسکاتلند علاوه بر توجه مردم به قیام سالار شهیدان، آگاهی‌های عمومی را از اسلام، قران و فرهنگ عاشورا
افزایش می‌دهد.
یکی از نمایندگان مجلس اسکاتلند با اشاره به اهدای خون مسلمانان در ماه محرم که آغاز سال نو هجری است، گفت ما مسیحیان نیز که
هشت هفته تا آغاز سال جدید زمان داریم می‌توانیم به تبعیت از مسلمانان، ماه ژانویه را برای اهدای خون معین کنیم.
نمایندگان مجلس اسکاتلند از همه اقلیت‌های دینی و نیز مسیحیان این منطقه خواستند تا با درس گرفتن از مسلمانان، به اقدامات خیریه
همچون اهدای خون، بیشتر بپردازند.
همچنین، ائتلاف اهدای خون با نام حضرت امام حسین(ع) در ادینبورو (
Imam HussainAS Blood Donation Campaign in Edinburgh) با همکاری سازمان انتقال خون اسکاتلند و انجمن
اتحاد اسلامی (Islamic Unity Society)، محرم امسال مسلمانان و غیر مسلمانان اسکاتلندی را به اهدای خون تشویق کرد.
ائتلاف اهدای خون به نام امام حسین(ع) که از سال 2006 میلادی در انگلیس راه اندازی شد، در شمار قابل توجهی از شهرهای این
کشور همچون لندن، منچستر، لیدز، گلاسگو، ل‌تر و شفیلد، مراسم اهدای خون را سامان داده است.
تاثیر عزا داری سید الشهدا(ع)بربقای تشیع:
چگونه سيدالشهداء(عليه السلام) اين ويژگى را پيدا كرد كه بتواند اين بركات را داشته باشد و مردم در سايه عزادارى در مصيبت او
بتوانند مصالح دنيا و به خصوص مصالح آخرتشان را تأمين كنند
آنچه دوست و دشمن بر آن اتفاق دارند اين است كه داستان كربلا، اگر در عالم انسانيت داستان منحصر به فردى نباشد، از وقايع بسيار كم
نظير است. البته ما بر اساس آنچه از ائمه اطهار(عليهم السلام)دريافت داشته ايم، اين داستان را منحصر به فرد مى‌دانيم و معتقديم كه
نظير اين داستان در گذشته نبوده و در آينده هم نخواهد بود. ولى از جهت احتياط در سخن و براى اين كه با كسانى مواجه هستيم كه طبعاً
از ما دليل و سند مى‌خواهند و براى اين كه وارد آن بحث ها نشويم، مى‌گوييم اتفاق نظر همه مورخين و همه آشنايان به تاريخ بشر اين
است كه اگر داستان عاشورا منحصر به فرد نباشد، از كم نظيرترين داستان هاى عالم است؛ داستانى كه هم از نظر كيفيت وقوع، هم از
نظر عظمت مصيبت، و هم از نظر بقاى خاطره آن در ميان مردم و آثار اجتماعى كه بر آن مترتب مى‌شود، با هيچ ماجراى ديگرى قابل
مقايسه نيست. خود همين تكرار عزادارى هايى كه در كشور خودمان مى‌بينيم، مى‌تواند براى ما عامل هشدار دهنده و بيداركننده اى باشد
كه هيچ حادثه ديگرى با اين حادثه قابل مقايسه نيست. حادثه اى كه براى آن اين همه وقت صرف مى‌شود، اين همه هزينه مى‌شود و اين
همه اشك ها ريخته مى‌شود، با چه حادثه و پيشامدى قابل تشبيه است؟
لعنت میکنیم مردمان آن زمان را
وقتی که می گویند حسین(ع) غریب بود
لعنت میکنیم مردمان آن زمان را
وای به روزی که بگویند مهدی(عج) غریب بود
لعنتمان کنند…
هروقت سیلی خوردی بگو“یازهرا”
هروقت دستتو بستن بگو “یاعلی”
هروقت بی یاورشدی بگو “یاحسن”
هروقت آب خوردی بگو “یاحسین”
هروقت شرمنده شدی بگو“یااباالفضل”
اما اگرتشنه شدی آب نخوردی،بی یاورشدی،دستتو بستن،
سیلی خوردی، شرمنده شدی
” امان از دل زینب”
