خداوندا رسان از ما سلامش



به گوش ما رسان یارب کلامش



بسوز سینه ى مجروح زهرا



نما تعجیل در امر قیامش

مهدی جان ای کاش جشن میلادت به ضیافت ظهور می‌پیوست

حجت الاسلام و المسلمین استاد گرامی حاج شیخ علی رضا نعمی(دام عزه) در کتاب در اوج تنهایی قضیه تکان دهنده‌ای را نقل کرده‌اند.

ایشان از قول یکی از شیفتگان حضرت مهدی علیه السلام چنین نقل می‌کنند که:

ساعت حدود 5 بعد از ظهر در حالت خواب و بیداری(مکاشفه) حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) را زیارت کردم. آن حضرت خیلی ناراحت بود و

بسیار اشک می‌ریختند. عرض کردم: آقا جان، ای سرورم، چرا این قدر گریه می‌کنید؟

فرمودند: شیعیان مرا نمی‌خواهند. عرض کردم: آقا جان، قربانتان بروم، اکثر مردم شما را می‌خواهند و دوستتان دارند و همیشه دعا

می‌کنند و فرج شما را می‌خواهند و از خداوند متعال مسئلت می‌فرمایند.

فرمودند:«از صد تا، یکی از آنها از ته قلب برای فرج من دعا می‌کنند »

« اگر شیعیان… انقلاب می‌کردند » آن حضرت در ادامه فرمودند:« اگر فقط شیعیان ایران، یک بار انقلاب می‌کردند برای ظهور من، خداوند

ظهور و فرج مرا می‌رساند ».

( منظور از انقلاب این است که : همه مردم همراه و گسترده و فراگیر ظهور را بخواهند

این طور نباشد که فقط تعداد خاصی واقعا به یاد آقا باشند و ظهور را بخواهند و تعداد زیاد دیگری روز به روز که هیچ بلکه سال به سال هم

بگذرد و حتی یک بار هم به یاد امامشان نباشند و به دنیا مشغول باشند )

آری، گله آن حضرت از ما شیعیان همین است که چرا به طور یکپارچه و فراگیر ظهور آن حضرت را نمی‌خواهیم.


* امام علی (ع) :    صاحبُ هذا الامر الشریدُ الطریدُ الفریدُ الوحید

(امام) عهده دار امر ( نجات انسان ها) همان رانده ی آواره ی بی کس تنهاست.
بحارالانوار  120:51

* مرحوم حاج شیخ محمد جعفر جوادی در عالم کشف یا شهود خدمت حضرت بقیةالله ارواحنا فداه مشرف شده و آن حضرت را بسیار

غمگین می بیند. از حال آن بزرگوار سؤال می کنند. حضرت می فرمایند : « دلم خون است! دلم خون است! …»
صحیفه مهدیه :52.

* امام علی (ع) : مهدی ما ( از تولد تا زمان ظهور ) تنها، یگانه و غریب خواهد بود.
مکیال المکارم 129:1

* از امام محمد باقر (ع) نقل شده است که وقتی در آستانه ظهور، حضرت مهدی (ع) آن جوان هاشمی را، برای اتمام حجت با اهل مکه، به

نزد آنان می فرستد، به او می فرمایند :

« …به نزد مکیّان برو و بگو : من فرستاده  فلانی ام به سوی شما  او به شما می گوید : ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و خلافت و

خانواده ی (حضرت محمد (ص) و از فرزندان پیامبران ایم. ما مظلوم واقع شده ایم؛ رنج کشیده ایم؛ طرد شده ایم.

از زمانی که پیامبر (ص) فوت کرد تا این زمان حق ما را ضایع کردند، از شما تقاضای کمک داریم. شما هم ما را یاری کنید… »
بحارالانوار 307:52

* حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرموده اند :

« … مهدی ما در عصر خویش مظلوم است. تا می توانید، درباره ی او سخن بگویید و قلم فرسایی کنید. آنچه درباره شخصیت وی بگویید

درباره ی همه ی معصومین گفته اید؛ زیرا ایشان همه در عصمت، ولایت و امامت  یکی اند و چون عصر عصر مهدی ماست، سزاوار است

درباره ی او سخن ها گفته شود  …باز تاکید می کنم که درباره ی مهدی ما زیاد بگویید و بنویسید. مهدی ما مظلوم است. بیش از آنچه

نوشته و گفته اند ، باید درباره اش نوشت و گفت.»
ترچمه ی صحیفه ی مهدیه ( انتشارات دارالثقلین، چاپ4 ):59

*علمای وارسته و برجسته نجف به کربلای معلی مشرف می شود و در حرم مطهر حضرت سیدالشهداء (ع) به محضر حضرت مهدی ارواحنا

فداه شرف یاب می گردد.
امام زمان عج به او می فرمایند :
« فلانی، ببین اینجا - که ( در کنار ضریح جد غریبم و زیر گنبد طلای آن ) دعا مستجاب است - مردم به فکر من نیستند و برای فرج من دعا

نمی کنند. »  سپس آن حضرت تصرف ولایتی می فرمایند و آن عالم ربانی خواسته های مردم را می شنوند که هر کدام برای حوائج

خصوصی خود دعا می کنند.

امام (ع) می فرمایند : « شنیدی ؟! حتی یک نفر از این زائران نگفت : خدایا! فرج مهدی را برسان! »

مجله موعود شماره 13، مقاله آقای هاشمی نژاد