شب قدر از شب هاي بزرگ و با فضيلت است كه قرآن كريم آن را به بزرگي ياد كرده و از هزار ماه بهتر خوانده و فرموده: “فرشتگان و روح در آن شب به اذن خداوند فرود مي آيند و قرآن در اين شب نازل گرديده است".شب قدر را به اين جهت “قدر” ناميده اند كه جميع مقدّرات بندگان (چه مسلمان و چه غير مسلمان) در تمام سال در آن شب تعيين مي شود. شاهد اين معنا سوره دخان است كه مي فرمايد: “ما اين كتاب مبين را در شبي پر بركت نازل كرديم. در آن شب هر امري طبق حكمت خداوند تنظيم و تعيين مي گردد‍".

اين بيان هماهنگ با روايات متعددي است كه مي گويد: در آن شب مقدّرات يكسالة انسان ها تعيين مي گردد و ارزاق و پايان عمرها و امور ديگر در آن شب مبارك تبيين مي شود. البته اين امر تضادي با آزادي ارادة انسان

ها و مسئله اختيار ندارد، چرا كه تقدير الهي به وسيله فرشتگان طبق شايستگي ها و لياقت هاي افراد و ميزان ايمان و تقوا و پاكي نيت و اعمال آن ها است، يعني براي هر كس آن مقدر مي كنند كه لايق است و زمينه هايش

از ناحيه او فراهم شده است عبادت و راز و نياز در اين شب از آن جهت بسيار ارزشمند است كه انسان به وسيله ارتباط با خداوند و راز و نياز با او، بهترين مقدرات را براي خود طلب مي كند. همين طور ارزش عبادات در اين شب بسيار بالاتر و برتر از شبهاي ديگر است.

عبادت در آن شب فضيلت بسيار دارد و در نيكويي سرنوشت يكساله بسيار مؤثّر است. نسبت قدر به مثابة ورود بدون واسطه به درگاه حضرت حق است؛ ورودي كه در آن وعده رحمت خاص الهي داده شده است. در اين

شب، انسان خود و حاجات خويش را به خدا عرضه كرده و از گناهان و اشتباهات خود توبه و به درگاه خدا انابه مي كند و به اين مناسبت از گناهان پاك مي شود امّا آن كه بدون عذر از فيض هاي شب قدر محروم شده،

خود را با سوء اختيار، دچار شقاوت و بدبختي كرده است در لحظاتي كه سرنوشت انسان تعيين مي شود، نبايد در خواب باشد و از همه چيز غافل و بي خبر، كه در اين صورت سرنوشت غم انگيزي خواهد داشت .براي

اين كه انسان هر چه بيشتر از ثواب و رحمت الهي در اين شب بهره مند شود و بهترين مقدّرات را نصيب خود كند، توصيه شده كه اين شب را تا صبح بيدار بماند.

روزه داری و تأثیر آن بر زنان حامله و فرزندان آن ها

در پژوهشی که برای بررسی تأثیر روزه بر زنان باردار در دانشگاه علوم پزشکی همدان و بر روی چهار هزار و سیصد و چهل و سه زنِ حامله انجام شد، یافته های به دست آمده حاکی است که روزه داری سبب کاهش وزن نوزادان نشده و حتی افراد روزه دار، بچه های سنگین تری به دنیا آورده اند.

بر اساس این بررسی، میانگین وزن نوزادان زنان باردار روزه خوار سه هزار و یکصد و چهل و دو گرم و روزه دار سه هزار و دویست گرم بوده است. نتیجه این که روزه داری سبب کاهش وزن فرزندان زنان باردارِ روزه دار نمی شود.

بر اساس تحقیق دیگری که در مرکز تحقیقات غدد درون ریز متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص بررسی تأثیر روزه داری بر بهره ی هوشی فرزندان آنها شد، نشان داد که در بین دو گروه 93 نفری تحت کنترل، هیچ گونه اختلاف معناداری بین هوش بهره ی کل فرزندان وجود ندارد.

در این بررسی با اشاره به این که رابطه ی خطی مثبتی بین طبقه ی اجتماعی ـ اقتصادی خانواده و هوش بهره ی فرزندان وجود دارد، تأکید شده است که روزه داری مادران هنگام بارداری تأثیر نامطلوبی بر هوش فرزندان ندارد.

در بررسی دیگری که در خصوص «روزه داری و زایمان زودرس» بر روی 322 زن حامله در سه ماهه ی سوم بارداری انجام گرفت، نشان داد که از نظر نوع زایمان، وزن نوزادان و ضریب آپگار آن ها بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد، ولی شیوع زایمان زودرس در گروه مورد به طور معنی داری از گروه شاهد کمتر بود، در نتیجه روزه داری در سه ماهه ی آخر بارداری در زنان سالم خطر زایمان زودرس را افزایش نمی دهد.

هم چنین در بررسی دیگری که در دانشکده ی بهداشت و پیراپزشکی ارومیه بر روی 95 زن حامله انجام شد، مشخص گردید: زنان در سه ماهه ی سوم بارداری با رعایت رژیم غذایی مناسب و استراحت کافی می توانند در ماه مبارک رمضان روزه بگیرند.

در تحقیقی که برای سنجش تأثیر روزه داری ماه مبارک رمضان بر میزان گلوکز،تری گلیسیرید، کلسترول و کتون باری های سرم بر روی 91 مردِ 16 تا 17ساله در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد، نتایج به دست آمده این بود که با وجود تغییراتی که در میزان گلوکز، کلسترول، تری گلیسیرید، و کتون بادمی اتفاق می افتد، ولی این تغییرات در اثر روزه داری بسیار کمتر از حد تولید زیان فیزیولوژیک در یک فرد سالم است.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی حوزه

محققان انگلیسی در تحقیقات اخیر خود دریافتند روزه نه تنها باعث افزایش سوخت و ساز بدن، غلظت هورمون ها، افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن، عملکرد مثبت الکترولیت ها و شاخص های خونی می شود بلکه می تواند از بروز بسیاری از بیماری هایی که در دوران پیری گریبانگیر اشخاص می شود نیز پیشگیری کند.

روزه می تواند بسیاری از بیماری ها مانند آلزایمر، ضعف حافظه، بیماری های چشمی و افسردگی که در نتیجه افزایش سن در روح و جسم اشخاص بروز می کند را کاهش دهد.

* روزه و چربی خون

مطالعات محققان نشان می دهد، روزه گرفتن برای افرادی که مبتلا به چربی خون بالا هستند، بسیار مفید است. روزه به مبارزه علیه چربی های بد خون یعنی LDL پرداخته و برعکس میزان چربی های مفید خون HDL را افزایش می دهد.

بدن در مدت زمان روزه داری از چربی های ذخیره شده، استفاده می کند که این کار کاهش توده های چربی بدن و همینطور کاهش وزن را به دنبال دارد. زیرا یکی از دلایل مهم افزایش وزن و چاقی، تجمع چربی های بد در بدن است. به همین دلیل روزه گرفتن می تواند برای افرادی که به چربی خون مبتلا هستند، مفید باشد.

* تاثیر روزه گرفتن بر دستگاه گوارش

دستگاه گوارش را می توان یکی از پرکارترین دستگاه های بدن نامید زیرا گوارش دائما در حال هضم غذاست تا بتواند مواد مورد نیاز سایر قسمت های بدن را تامین کند. دستگاه گوارش روزه داران در ماه رمضان می تواند استراحت کرده تا بدن از ابتلا به بیماری های گوارشی در امان بماند.

* تاثیر روزه داری بر ترشح هورمون ها و سلول ها

روزه می تواند به تنظیم عملکرد و همینطور کنترل ترشح هورون ها پرداخته زیرا بسیاری از اختلالات هورمونی به دیل رژیم غذایی نامناسب و همینطور وزن زیاد بروز می کند. در صورتی که در ماه رمضان و با دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل می توان تا حد زیادی به تنظیم فعالیت هورمون ها پرداخت.

از دیگر فواید روزه داری می توان به تنظیم متابولیسم بدن اشاره کرد که باعث کاهش قند خون و همینطور کنترل فعالیت کبد می شود.

* تاثیر روزه بر ترمیم بافت ها

روزه داران در این ماه می توانند به ترمیم و رفع التهاب های سلول های بدن خود کمک کنند. انرژی بدن در روزه داری به جای آنکه صرف گوارش یا هضم مواد غذایی شود به ترمیم بافت، سلول ها یا افزایش قدرت سیستم ایمنی می پردازد.

* روزه و سم زدایی

سم زدایی، یکی از مهمترین فواید روزه داری است. سم زدایی با روزه گرفتن به طور طبیعی انجام می شود و سم از روده ها، کبد، کلیه، ریه و … خارج می شود.

* روزه و کنترل چاقی

یکی از فواید مهم روزه داری را می توان در کنترل وزن و چاقی دانست. بدن در ماه رمضان به کاهش دفعات وعده های غذایی عادت می کند و این عادت غذایی می تواند رژیم غذایی غلط و نادرست گذشته را اصلاح کند تا با سوخت بافت های چربی بتوان به تناسب اندام دست پیدا کرد.

* تاثیر روزه بر دیابت نوع ۲

روزه و دیابت نوع ۲ (دیابت بزرگسالان یا دیابت غیر وابسته به انسولین) در نتیجه عدم توانایی بدن در تولید انسولین کافی یا ناتوانی در استفاده بهینه از انسولین تولیدی رخ می دهد. این نوع دیابت اغلب در بزرگسالان رخ می دهد.

اضافه وزن و افزایش دریافت مواد غذایی پر چرب و پرکربوهیدرات در بیماران مبتلا به دیابت منجر به افزایش قند خون و همینطور افزایش وزن می شود. اما بیماران دیابتی با کاهش دریافت کالری می توانند مانع از ذخیره موادی مانند قند و شکر شوند.

* روزه و افسردگی

روزه نه تنها بر جسم انسان تاثیر دارد بلکه روح انسان را نیز صیقل داده و در درمان بیماری های روحی و افسردگی مفید است زیرا روزه تاثیر ضد افسردگی نیز دارد.

منبع:جهان نیوز

حاج حسین خندق آبادی(رحمه الله) می فرمودند: روزی به حمام رفتم، وقتی دلاک مرا کیسه می کشید تقاضای موعظه کرد، من گفتم: یک دستگاهی آمده از این طرف علف می ریزی، از طرف دیگرش فرش و جوراب و لباس و کاپشن و ماست و کره و پنیر و سرشیر و چیزهای دیگر بیرون می آید. دلاک با تعجب پرسید چه دستگاهی است و چه کسی آن را ساخته است؟ گفتم آن دستگاه گاو و گوسفند است و سازنده اش هم خدا است. او سبزی می خورد و از او کره و پنیرو… به دست می آید. اگر قدری در این آثار الهی تفکّر کنی به وجود خدا پی می بری. ببین این دنیا، چه حساب و کتابی دارد با اینکه گوسفند، سالی یک بچه می زاید و این همه گوسفند را، در طول سال می کشند، ولی گوسفند ها کم نمی شوند ولی سگ سالی هفت تا، با کم و بیش، بچه می زاید کسی هم آنها را نمی کشد ولی زیاد نمی شوند باز هم بگو خدا در کار نیست.

گویند روزی دزدی در راهی بسته ای یافت که در آن چیز گرانبهایی بود و دعایی نیز پیوست آن بود. آن شخص بسته را به صاحبش بازگرداند.

او را گفتند : چرا این همه مال را از دست دادی؟

گفت: صاحب مال عقیده داشت که این دعا، مال او را حفظ می کند و من دزد مال او هستم، نه دزد دین! اگر آن را پس نمی دادم و عقیده صاحب آن مال خللی می یافت، آن وقت من، دزد باورهای او نیز بودم و این کار دور از انصاف است.

پسر کوچولو به مادر خود گفت: مادر داری به کجا می روی؟ مادر گفت: عزیزم بازیگری معروف که از محبوبیت زیادی برخوردار است به شهر ما آمده است .این طلایی ترین فرصتی است که می توانم او را ببینم و با او حرف بزنم، خیلی زود برمی گردم. اگر او وقت آن را داشته باشد که با من حرف بزند چه محشری می شود. و در حالی که لبخندی حاکی از شادی به لب داشت با فرزندش خداحافظی کرد.
حدود نیم ساعت بعد مادرش با عصبانیت به خانه برگشت.
پسر به مادرش گفت: مادر چرا چهره ی پریشانی داری؟ آیا بازیگر محبوبت را ملاقات کردی؟
مادر با لحنی از خستگی و عصبانیت گفت: من و جمعیت زیادی از مردم بسیار منتظر ماندیم اما به ما خبر رساندند که او نیم ساعت است که این شهر را ترک کرده است. ای کاش خدا شهرت و محبوبیتی را که به این بازیگر داده است به ما داده بود. کودک پس از شنیدن حرف های مادر به اتاق خود رفت و لباس های خود را بیرون آورد و گفت: مادر آماده شو با هم به جایی برویم من می توانم این آرزوی تو را برآورده کنم.
اما مادر اعتنایی نکرد و گفت: این شوخی ها چیست او بیش از نیم ساعت است که این شهر را ترک کرده است. حرف های تو چه معنی می دهد؟
پسر ملتمسانه گفت: مادرم خواهش می کنم به من اعتماد کن، فقط با من بیا. مادر نیز علیرغم میل باطنی خود درخواست فرزند خود را پذیرفت زیرا او را بسیار دوست می داشت. بنابراین آن دو به بیرون از خانه رفتند.
پس از چندی قدم زدن پسر به مادرش گفت: رسیدیم. در حالی که به کلیسای بزرگ شهر اشاره می کرد. مادر که از این کار فرزندش بسیار دلخور شده بود با صدایی پر از خشم گفت: من به تو گفتم که الان وقت شوخی نیست. این رفتار تو اصلا زیبا نبود.
کودک جواب داد: مادر تو در سخنان خود دقیقا این جمله را گفتی که ای کاش خدا شهرتی و محبوبیتی را که به این بازیگر داده است به ما داده بود پس آیا افتخاری از این بزرگ تر است که با کسی که این شهرت و محبوبیت را داده است نه آن کسی که آن را دریافت کرده است حرف بزنی؟
آیا سخن گفتن با خدا لذت بخش تر از آن نیست که با آن بازیگر محبوب حرف بزنی؟ وقتی خدا همیشه در دسترس ماست پس چه نیاز به بنده ی خدا. مادر هیچ نگفت و خاموش ماند.

ابوسعید ابوالخیر در مسجدی سخنرانی داشت مردم از تمام اطراف روستاها و شهرها آمده بودند، جای نشستن نبود و بعضی ها در بیرون نشسته بودند. پس شاگرد ابوسعید گفت شما را به خدا از آنجا که هستید یک قدم پیش بگذارید. همه یک قدم پیش گذاشتند. پس نوبت به سخنرانی ابو سعید رسید او از سخنرانی خودداری کرد! مردم که به مدت یک ساعت در مسجد نشسته و خسته شده بودند، شروع به اعتراض کردند. ابوالسعید پس از مدتی سکوت گفت: هر آنچه که من می خواستم بگویم شاگردم به شما گفت، شما یک قدم به جلو حرکت کنید تا خدا ده قدم به شما نزدیک شود.

می گویند: روزی مولانا، شمس تبریزی را به خانه اش دعوت کرد. شمس به خانه ی جلال الدین رومی رفت و پس از این که وسائل پذیرایی میزبانش را مشاهده کرد از او پرسید: آیا برای من شراب فراهم نموده ای؟
مولانا حیرت زده پرسید: مگر تو شراب خوار هستی؟!
شمس پاسخ داد: بلی.
مولانا: ولی من از این موضوع اطلاع نداشتم!!
- حال که فهمیدی برای من شراب مهیا کن.
- در این موقع شب، شراب از کجا پیدا کنم؟!
- به یکی از خدمتکارانت بگو برود و تهیه کند.
- با این کار آبرو و حیثیتم بین خدام از بین خواهد رفت.
- پس خودت برو و شراب خریداری کن.
- در این شهر همه مرا می شناسند، چگونه به محله نصاری نشین بروم و شراب بخرم؟!
- اگر به من ارادت داری باید وسیله راحتی مرا هم فراهم کنی چون من شب ها بدون شراب نه می توانم غذا بخورم، نه صحبت کنم و نه بخوابم.

مولوی به دلیل ارادتی که به شمس دارد خرقه ای به دوش می اندازد، شیشه ای بزرگ زیر آن پنهان می کند و به سمت محله نصاری نشین راه می افتد.
تا قبل از ورود او به محله مذکور کسی نسبت به مولوی کنجکاوی نمی کرد اما همین که وارد آنجا شد مردم حیرت کردند و به تعقیب وی پرداختند. آنها دیدند که مولوی داخل میکده ای شد و شیشه ای شراب خریداری کرد و پس از پنهان نمودن آن از میکده خارج شد.

هنوز از محله مسیحیان خارج نشده بود که گروهی از مسلمانان ساکن آنجا، در قفایش به راه افتادند و لحظه به لحظه بر تعدادشان افزوده شد تا این که مولوی به جلوی مسجدی که خود امام جماعت آن بود و مردم همه روزه در آن به او اقتدا می کردند رسید.

در این حال یکی از رقیبان مولوی که در جمعیت حضور داشت فریاد زد: “ای مردم! شیخ جلاالدین که هر روز هنگام نماز به او اقتدا می کنید به محله نصاری نشین رفته و شراب خریداری نموده است.”
آن مرد این را گفت و خرقه را از دوش مولوی کشید. چشم مردم به شیشه افتاد. مرد ادامه داد: “این منافق که ادعای زهد می کند و به او اقتدا می کنید، اکنون شراب خریداری نموده و با خود به خانه می برد!”

سپس بر صورت جلاالدین رومی آب دهان انداخت و طوری بر سرش زد که دستار از سرش باز شد و بر گردنش افتاد. زمانی که مردم این صحنه را دیدند و به ویژه زمانی که مولوی را در حال انفعال و سکوت مشاهده نمودند یقین پیدا کردند که مولوی یک عمر آنها را با لباس زهد و تقوای دروغین فریب داده و درنتیجه خود را آماده کردند که به او حمله کنند و چه بسا به قتلش رسانند.

در این هنگام شمس از راه رسید و فریاد زد: “ای مردم بی حیا! شرم نمی کنید که به مردی متدین و فقیه تهمت شرابخواری می زنید، این شیشه که می بینید حاوی سرکه است زیرا که هر روز با غذای خود تناول می کند.”
رقیب مولوی فریاد زد: “این سرکه نیست بلکه شراب است.”
شمس در شیشه را باز کرد و در کف دست همه ی مردم از جمله آن رقیب قدری از محتویات شیشه ریخت و بر همگان ثابت شد که درون شیشه چیزی جز سرکه نیست.
رقیب مولوی بر سر خود کوبید و خود را به پای مولوی انداخت، دیگران هم دست های او را بوسیدند و متفرق شدند.

آنگاه مولوی از شمس پرسید: برای چه امشب مرا دچار این فاجعه نمودی و مجبورم کردی تا به آبرو و حیثیتم چوب حراج بزنم؟

شمس گفت: برای این که بدانی آنچه که به آن می نازی جز یک سراب نیست، تو فکر می کردی که احترام یک مشت عوام برای تو سرمایه ایست ابدی، در حالی که خود دیدی، با تصور یک شیشه شراب همه ی آن از بین رفت و آب دهان به صورتت انداختند و بر فرقت کوبیدند و چه بسا تو را به قتل می رساندند. این سرمایه ی تو همین بود که امشب دیدی و در یک لحظه بر باد رفت.پس به چیزی متکی باش که با مرور زمان و تغییر اوضاع از بین نرود.

حضرت آیت‌الله العظمی بهجت(ره) در کتاب «پرسش‌های شما، پاسخ‌های آیت‌الله بهجت» به سؤالاتی در زمینه سیر و سلوک و تقرب به خداوند، پاسخ گفته است که خلاصه آن در پی می‌آید …

…

با توجه به اینکه داشتن استاد اخلاق و مربی برای فرد سالک، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است حال که ما از داشتن چنین استادی محروم هستیم چه کنیم؟

- اگر کسی طالب معرفت و قرب به حق تعالی باشد و در این راه، خلوص و جدیت (طلب حقیقی و واقعی) داشته باشد در و دیوار به اذن خداوند معلم او خواهد بود وگرنه سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله هم (چه برسد به استاد و مربی اخلاق) در او اثر نخواهد داشت چنانچه در ابوجهل اثر نکرد.

منبع:خبرگزاری فارس

دلم شکسته دلم را نمی خری آقا؟

مرا به صحن بهشتت نمی بری آقا؟

اگر چه غرق گناهم ولی خبر دارم

تو(شما)آبروی کسی را نمی بری آقا

کیفیت صلوات صحیح

در روایات متعددی بر کیفیت صحیح صلوات بر پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) تأکید شده است.

در روایتی «ابن حجر» در «صواعق» چنین نقل مى كند كه پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود:” لا تصلوا على الصلاة البتراء فقالوا و ما الصلاة البتراء؟ قال تقولون: اللهم صل على محمد، و تمسكون، بل قولوا اللهم صل على محمد و آل محمد"(هرگز بر من صلوات ناقص نفرستید! عرض كردند: صلوات ناقص چیست؟ فرمود: اینكه فقط بگوئید «اللهم صل على محمد» و ادامه ندهید، بلكه بگوئید: اللهم صل على محمد و آل محمد.)

و روایات زیادی از شیعه و سنی نقل شده که باید “وآل محمد ” هم در ادامه صلوات بیاید، و نیز این نكته قابل توجه است كه در بعضى از روایات اهل سنت و بسیارى از روایات شیعه حتى كلمه «على» میان «محمد» و «آل محمد» جدایى نینداخته ، بلكه كیفیت صلوات به این صورت آمده است :” اللهم صل على محمد و آل محمد".

در انتها روایتی از امام حسین (علیه السلام) نقل می کنیم که فرمودند: “رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) فرمود: بخیل كسى است كه نام من نزد او برده شود، و صلوات نفرستد.”

نقش حادثه ی عاشوراء در تثبیت مکتب تشیع

قیام عاشورا، درس دین باوری، ایثار، شجاعت، شهامت، جهاد در راه خدا، امر به معروف و نهی از منکر و روحیه ستیزه جویی پرخاش گری و

جسارت در مقابل حکام جور را در مسلمانان ایجاد کرد و پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام را به عنوان سرسخت ترین حامیان دین پیامبر صلی الله

علیه وآله، معرفی کرد. مبارزان و رهبران شیعه، در تاریخ جنبش های حرکت آفرین خود، صحنه های اعجاب انگیزی از رشادت، شجاعت، فداکاری و

ایثار خلق کردند و هرگز بیم وترسی از قدرت حاکم به دل راه ندادند و در برابر هیچ حکومت ظالم و سخت گیری، تسلیم نشدند و در مقابل موج های

سهمگین و طوفان های بنیان کن، با گذشتن از گذرگاه شهادت، همواره قد برافراشته بودند.

ادامه »

دلــتـــنـــگــی پـــــیـــچـــیــده نــــیـــســـتـــــ . . . !

یـــــکــــ دل . . . !

یـــــکـــ آســـمــــان

یـــــکــــ بــــغـــض

و آرزو هــــای تــــــرکـــــ خـــــورده

بـــــه هــــمــــیــــن ســادگــــی . . .

تاثیر قیام عاشورا در احیاوماندگاری عزت امت اسلامی -شیعی

در  وضعیتی که معاویه اسلام اموی را جاگزین اسلام علوی کرده بود  سیدالشهداء علیه السلام به مبارزه برخاست و به امویان و دشمنان اسلام فهماند که قدرت غیرت اسلامی به حدی است که اگر در کالبد یک جمع کوچک دمیده شود می تواند بنیان یک حکومت جبار و قدرتمند را به لرزه درآورد . اسلام می تواند مایه عزت شیعیان در برابر ظلم ظالمان و ملامت ملامتگران و تحقیر و تمسخر کفار باشد .

قیام سیدالشهداء علیه السلام و یارانش احساس ضعف و وحشت شیعیان را نسبت به بنی امیه تا حد زیادی از بین برد; بطوری که پس از شهادت آن حضرت شاهد چندین قیام در حجاز و عراق بر علیه امویان هستیم . قیامهایی که هر یک نشانگر رشد غیرت دینی جامعه اسلامی و پیام آور عزت شیعیان می باشد . واکثرا توسط شیعیان رهبری می شدند چرا که قیام امام حسین فرهنگ شهادت را در جامعه ی شیعی جاری ساخت ،فرهنگی که نه تنها رمز بقای شیعه بلکه رمز بقای اسلام است.

ناگفته پیداست مهمترین کار کرد قیام امام حسین علیه السلام حفظ و بقای اسلام به ویژه مکتب تشیع بود . بنی امیه در زمان خلافت یزید در پی ویران کردن بنیادهای دین پیامبر صلی الله علیه و آله یعنی توحید و نبوت و نماز و روزه و . . . بودند، وشیعیان در وضعیت بسیار خفقان آوری زندگی می کردندوعلویان یا خانه نشین بودند یا محبوس .ولی امام حسین علیه السلام با حماسه خونین خویش چهره کریه بنی امیه را فاش کرد و با از بین بردن مشروعیت و مقبولیت بنی امیه، بقای اصول اعتقادات و مسلمات دین را تضمین نمود وروح تازه ای درکالبد شیعیان دمید. از این رو وقتی ابراهیم پسر طلحة بن عبیدالله در شام از امام سجاد علیه السلام پرسید [اگر در جنگ جمل جدت پیروز شد] حالا چه کسی پیروز شده است؟ امام علیه السلام در پاسخ او فرمودند: «اذا اردت ان تعلم من غلب، و دخل وقت الصلاة، فاذن ثم اقم; اگر می خواهی بدانی چه کسی پیروز شده است، هنگام فرا رسیدن وقت نماز ابتدا اذان بگو و سپس نماز را اقامه کن .» (شیخ طوسی، الامالی، ط 1، 1414 ق، ص 677، ح 1432/11)

این سخن نشانگر آن است که هدف نهضت سیدالشهداء علیه السلام در درجه نخست حفظ اسلام و استمرار شهادت به توحید و نبوت بر ماذنه های جامعه بود، چرا که اگر این مؤلفه های مهم از صفحه جامعه محو می شد دیگر چیزی نه تنها از شیعه بلکه از اسلام باقی نمی ماند .

البته کارکرد نهضت عاشورا تنها در این مقوله خلاصه نمی شود . نهضت ابی عبدالله در احیای فرهنگ شهادت طلبی و ایثار و ظلم ستیزی و نفرت انگیزی نسبت به سلاطین اموی و بازگشت به سوی اصالتهای عصر نبوی نقش مهمی ایفا نمود و همه اینها موجب بازگشت عزت از دست رفته مسلمین علی الخصوص شیعیان گردید .

ادامه »

نگاه ابتدایی و گذرا به موضوع مورد بحث، تفاوت عمده ای میان ارتباط عاشورا با پویایی تفکر شیعی می شود .حادثه و قیام عاشورا، پدیده ای و اقدامی

حماسی و احساسی است که بی تردید با هر نگاه و دیدگاهی در پویایی فرهنگ تشیع آثاری فراوان و گسترده داشته است .قیام ها و انقلاب ها،جنبش ها و

خیزش های کوچک و بزرگ بسیاری در تاریخ پرماجرای تشیع به وقوع پیوسته است که چه از دیدگاه شیعیان و چه از دیدگاه غیر آنان، از قیام عاشورا

و اقدام امام حسین (ع) در کربلا نیرو والگو گرفته است .مظلومیت امام حسین (ع) و یاران فداکار او در روز دهم ماه محرم سال شصت و یکم هجری

از یک سو و ستم گری و سنگدلی دشمنان آن حضرت در همان روز از سوی دیگر در هماره تاریخ هر شیعه بیدار دلی را به قیام و انقلاب در برابر

ستمکاران فراخوانده و می خواند. نوع حادثه عاشورا با هر تحلیل و برداشتی، حرکت ساز و جنبش آفرین بوده و پویایی فرهنگ تشیع را به دنبال داشته

است؛

تاثیرقیام عاشورا بررفع بی تفاوتی وتوسعه ی دایره ی مسولیت ها

از ارکان مهم بعد سیاسی فرهنگ تشیع، گسترش مسئولیت شیعیان نسبت به حکومت و حاکمان است، امری که پویایی و تداوم فرهنگ تشیع را در

سیاست به دنبال دارد و علاوه بر آن زمینه ساز تبلور مؤلفه های اساسی دیگری از فرهنگ تشیع بوده است.

روشن است که انسان دربرابر آنچه نسبت به آن مسئولیت فردی یا اجتماعی دارد کنش ها یا واکنش های مناسب را انجام می دهد.برای ایجاد تحرک و

پویایی نسبت به چیزی کافی است تا مسئولیت نسبت به آن چیز برانگیخته و تحریک شود و برای جلوگیری از تحرک و پویایی، کافی است که تلقین شود

مسئولیتی در کار نیست.

علاوه بر اصل مسئولیت، تنگی و فراخی دایره مسئولیت و میزان ارزش و اهمیت آن، حرکت ها و جنب و جوش های آدمی را محدود یا وسعت می بخشد یا

آن را ضعیف یا شدید می کند. انسانی که تنها سر در لاک زندگی شخصی خود دارد و فقط خود را در آن محدوده مسئول می بیند از تحرک و پویایی کمتری

نسبت به انسانی که خود را در برابر اجتماع نیز وظیفه مند و مورد پرسش می داند، برخوردار است.

تاریخ اسلام نشان می دهد که تأثیر مستقیم نگرش انسان به اهمیت و دایره مسئولیت های سیاسی او در میزان و گسترش تحرک و پویایی وی موجب شد تا

از همان آغاز ایجاد جریان خلافت اسلامی، این تفکر از سوی زمام داران غاصب به شکل ها و صورت های مختلف ترویج گردد که عموم مردم نسبت به

حکومت و حاکمان مسئولیت ندارند. هرکس به خلافت و زمامداری رسید با خواست و اراده الهی بوده است و هرکس از خلافت و زمامداری کنار زده شد

نیز با تقدیر الهی بوده است. مردم در برابر حکومت و حاکمان باید تسلیم محض باشند و آنان را چه عادل و چه جائر به جان و دل بپذیرند، از دستورهای

آنان سرپیچی نکنند و خواست و اراده آنان را بر خواست و اراده خود مقدم دارند.

ادامه »

یکی از اهداف نهضت عاشورا، احیاي سنّت پیامبر عالیقدر اسلام، حضرت محمّد صلی الله علیه و آله است. امام حسین علیه

السلام میفرماید:

ادْعُوکُمْ الی کِتابِ اللَّه وَسُنَّۀِ نَبِیِّهِ صلی الله علیه و آله فَانَّ السُّنَّۀَ قَدْ امِیتَتْ وَ انَّ الْبِدْعَۀَ قَدْ احْیِیَتْ، وَ انِ اسْتَمِعُوا قَوْلی وَ تُطِیعُوا امْرِي، »

اهْدِکُمْ سَبِیلَ الرَّشادِ

؛ شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله دعوت میکنم چرا که سنّت رسول خدا صلی الله علیه و آله را میرانده

و بدعتها را احیا کردهاند و اگر دعوتم را اجابت کرده، و کلامم را بشنوید و دستوراتم را عمل کنید، شما را به راه رشد و تقوا

[.تاریخ طبري، ج 3، ص 28 ؛ بحارالانوار، ج 44 ، ص 340 ؛ اعیان الشیعه، ج 1، ص 532].« هدایت خواهم کرد

و در جاي دیگر خطاب به برادرش محمّد حنفیّه میفرماید:

ارِیدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ، وَاسِیرَ بِسِیرَةِ جَدِّي وَأَبِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طالِبٍ »

؛ میخواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم

اهداف قیام حسینی، ص: 48

[مقتل عوالم، ص 54].« و طبق سنّت جد و پدرم عمل نمایم

بنابراین، یکی از اهداف امام حسین علیه السلام احیاي سنّت و سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و از بین بردن بدعتها بوده است.

بدعت ها در طول تاریخ مذاهب یکی از عوامل تحریف وازبین رفتن مذاهب است ،امام حسین(ع)با ازبین بردن بدعت های اموی اسلام شیعی را احیاءوابقاءنمودند وشیعیان نیز در طول تاریخ همواره با الگوگیری ازاین حرکت ایشان،مانع ظهور بدعت ها ورکودعقایدناب علوی شده اندواین یکی از تاثیرات ارزشمندقیام حسینی است.که روح پویایی را درکالب مذهب شیعه می دمد.

————————————————————

منبع: کتاب اهداف قیام امام حسین،ناصر مکارم شیرازی

عاشورا، قبل از قیام مقدس حسینى(ع)، نام یک روز بود; اما امروز دیگر عاشورا نام یک مقطع زمانى نیست، نام یک فرهنگ است. عاشورا امروز

دیگر یک حادثه نیست، یک مکتب فکرى و یک نظام سیاسى و یک مجموعه فکرى، فرهنگى، اخلاقى، سیاسى و جهادى است.

برگزارى مراسم عاشورا، در میان اندیشمندان، هرگز یک عادت نبوده و نیست. احیاى عاشورا در فرهنگ تشیع یک عبادت بزرگ اجتماعى، یک مانور

عظیم الهى - سیاسى و حرکتى حساب شده در جهت نمایش ولایت و برائت امت اسلامى است و اینجاست که گریستن و گریاندن ارج مى‏یابد و مفهوم پیدا

مى‏کند.

عاشوراى حسینى «سیستم دفاعى اسلام ناب محمدى‏»(ص) در طول قرون و اعصار است. عاشوراى حسینى درخشانترین نمونه معروف‏گرایى و

منکرستیزى در پهنه زمان و زمین است. عاشوراى حسینى بلندترین فریاد بشریت مظلوم در برابر سپاه ابلیس و استکبار جهانى است. و قله عشق و

عرفان انسان نسبت‏به مقام اقدس ربوبى است. عاشورا نمایشگاه جاوید ارزشها و ضدارزشها در ساحل فرات است; نمایشگاهى که بینندگان آن سرانجام به

یکى از دو صف مى‏پیوندند و هر سال و هر روز بر سطح و سقف نمایشگاه مى‏افزایند.

عاشورا فریاد دفاع همیشگى از مظلومان و مستضعفان زمان و زمین و اعلام جهاد جاوید علیه کفر و نفاق و جهل و استثمار و قلدرى است. عاشورا

دانشگاه عشق و عرفان و حماسه است. در این دانشگاه انسان مى‏آموزد که چگونه به خدا عشق ورزد، چگونه بدون سلاح بجنگد و چگونه در اوج

غربت‏حماسه آزادى بسراید. عاشورا سمبل قیام در برابر ارتداد و ارتجاع مکتبى است; ارتجاع از اسلام ناب محمدى(ص) و بازگشت از عدالت علوى و

تردید و توقف در اجراى قوانین قرآنى. عاشورا سد استوار حسینى(ع) براى جلوگیرى از یورش یاجوج و ماجوج غربى و شرقى به میهن بزرگ اسلامى

است. عاشوراى حسینى کشتى نجات امت محمد(ص) در برار توفان جهل و ترس و استعمار خارجى و استبداد داخلى است. عاشورا حسینى چتر معنویت

دین و امت در برابر بازگشت دوباره نظامهاى سیاسى و اقتصادى و اهداف و آرمانهاى جاهلیت قدیم و نوین است. عاشوراى حسینى ادعانامه پاسداران

ایمان و عدالت و آزادى علیه مرفهاى بى‏درد و متجاوزان به حقوق اجتماعى و فروغلتیدگان در لجنزار تشریفات و اسراف و ابتذال فرهنگى است.

عاشورا جلوه‏گاه قدرت‏طلبى و رقابت‏سیاسى و پیامد افزون‏خواهى اردوى حسینى نیست; عاشورا قیامى براى احیاى مجدد آیین محمدى و حاکمیت فرمان

خدا در گستره گیتى، اصلاح اوضاع نابسامان بلاد اسلامى، ایجاد امنیت‏براى جامعه مظلوم بشرى و اجراى احکام الهى است.

ادامه »

تاثیر نهضت حسینی بررشدو پویایی مکتب تشیع درقرن اخیر

سالهای نه چندان دور در کشور ایران انقلابی رخ داد همه می دانیم که انقلابهای جهان برای خود تئوری های تعریف شده ای دارند که رهبری، بسیج

مردم، ایدئولو‍‍ژی و عقاید انقلابی …. از اهم آن می باشند. غرض از بیان این نکته این است که رهبری این انقلاب با اتکا به ایدئولوژی و تفکر

عاشورایی و استقامت از شهدای عاشورائی مردم این کشور را به صورت امت واحده در آورده و کاخ ستمشاهی را که از حمایت همه جانبه استکبار

جهانی بر خوردار بود، به قعر سیاهی ها بفرستد.

البته سخن گفتن از پیروزی این انقلاب شکوهمند در چند سطر ظلم به تاریخ است ولی مقصود ما این است که انقلابهای بسیاری در جهان اتفاق افتاده که یا

به علت دارا نبودن ایدئولوژی مناسب و وصل نبودن به یک چشمه زلال الهی و نداشتن تفکری همچون تفکر شیعی یا به کودتا تبدیل گشته اند یا ناکام شده اند….

به برهه ی دیگر از زمان بر می گردیم بعد از پیروزی انقلاب دشمنان قسم خورده به جان کشور اسلامی ایران می افتند تا او را از پای درآورند ولی در

فکر و ذهن خود به این تفکر نرسیده اند که با شروع جنگ علیه کشوری که متصل به تفکر شیعی و تفکر عاشورائی می باشد نمی توانند مقابله بکنند.

ادامه »

در دین مبین اسلام شهادت با عاشورا عجین شده است و اولین حادثه ، رویداد و قیامی که پس از شنیدن کلمه شهادت در ذهن هر مسلمانی تداعی می شود ، واژه یا قیام عاشوراست. در واقع

قیام عاشورا مهم‌ترین حادثه در تاریخ تشیع است، به طوری که صورت و سیرت شیعه را دگرگون کرد و به آن پشتوانه حماسی و عاطفی داد و تشیع را به مذهب حماسه و خون مبدل کرد.‌

به گفته یکی از مورخان تشیع پس از رویداد عاشورا با خون شیعه آمیخت و در ژرفای جان‌هایشان جوشش زد و اعتقادی راسخ در درونشان پدید آورد.

بنابراین کربلا و شهادت برای شیعه از قالب لفظ و مکان خاص به یک مفهوم مقدس و ایجادکننده حماسه‌‌ها در طول تاریخ سرمشقی برای تشکیل حکومت مبارزه با ظلم بوده است. در تاریخ معاصر ما نیز امام حسین(ع)، کربلا و شهادت نقش الهام‌بخش خود را به خوبی ایفا کرده است.‌

در انقلاب اسلامی ‌ایران بی‌شک بزرگ‌ترین حادثه قرن و شاید بعد از زمان ائمه(ع) بزرگ‌ترین حادثه تاریخ تشیع است، نقش حماسه کربلا کاملاً واضح است.

این که یک ملت تن‌ها و مظلوم در مقابل شرق و غرب با آن همه سلاح‌های مادی و تبلیغات گسترده بایستد و به همه نه بگوید و با آن همه سختی‌هامقاومت کند و هیچ نوجیهی جز الهام گرفتن از حماسه عاشورا ندارد.

در دوران انقلاب شعار‌های راهپیمایی و تظاهرات، پیام‌های امام(ره)، مقاومت مردم و… سخنرانی امام (ره) در عاشورای 42 و قیام قم نتیجه عاشورا بود.‌

امام راحل(ره) بار‌ها فرمودند: ما هرچه داریم از امام‌حسین (ع) است. امام خمینی(ره) در پیامی‌ به مناسبت قیام قم می‌نویسد: ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد…، ماهی که به نسل‌ها در طول تاریخ راه پیروزی بر سر نیزه را آموخت، ماهی که شکست ابرقدرت‌هارا در مقابل کلمه حق به اثبات رساند.‌

پس ازپیروزی انقلاب اسلامی‌امام (ره) در سخنرانی محرم سال 58 لزوم پایبندی به همان شعائر را یادآور شده و فرمودند: همان سینه‌زنی‌ها، همان نوحه‌خوانی‌ها، همان رمز پیروزی است در سرتاسر کشور مجلس روضه باشد.‌

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ‌با تحمیل جنگ به ایران تمامی‌ دنیای کفر و الحاد در مقابل ملت مظلوم ایران قرار گرفت ولی در زمان دفاع مقدس حضور حماسی عاشورا در روحیه مردم و رزمندگان و صبر و تحمل گرفتاری‌‌ها در زمان جنگ و بعد از آن از دیدنی‌‌ها و شنیدنی‌‌ها است.‌مقاومت عده محدودی در خرمشهر با یاد و نام امام‌حسین(ع) و عملیات‌های رزمندگان با نام و رمز یاحسین(ع) و عاشورا و کربلا زیارت‌های عاشورای رزمندگان، بازوبند‌ها و پیشانی‌بند‌ها و نوشته‌های روی آن و حتی رنگ انتخابی آن، مقاومت خانواده شهدا و صبر و تحمل آنها، بردباری جانبازان با یاد امام حسین(ع) و حضرت عباس و مقاومت آزادگان در سخت‌ترین شرایط و همه و همه نشانگر تاثیر عظیم این حماسه بزرگ در وجود شیعه است.

منابع:

————————————————————-

مطهری ، مرتضی ، حماسه حسینی . ناشر افق اندیشه ، نوبت چاپ : سوم ،‌1375 زمستان

کتاب <درسى که حسین (ع ) به انسانها آموخت > شهید هاشمى نژاد‌

نقش اصلاح گری حادثه ی حسینی در پویایی تشیع

اصلاح چیست؟

افساد به تباهی کشاندن نظم « افساد » مقابل « اصلاح »است

لازم یک موجود، یا یک فرد، یا خانواده، یا جامعه، یا یک کشور و اصلاح بازگرداندن آن نظم به حالت سابق است.

در یک خانواده صالح، بزرگترها باید به وظایف خویش، که همان خیرخواهی و نصیحت است، عمل نموده، و کوچکترها از آنها

اطاعت کرده، و هیچکدام از آنها در وظایف و مسؤولیّتهاي خود کوتاهی نکنند. حال اگر بزرگترها به وظایف خویش عمل

نکرده، و کوچکترها از اطاعت سرباز زنند، و هیچ کس به مسؤولیّتهاي خویش عمل نکند، و این کارها تکرار شود نظم خانواده برهم خورده، و فاسد میشود.

اصلاح چنین خانوادهاي آن است که هر کس وظایف خویش را به درستی انجام داده، و روابط صحیح و اخلاق اسلامی و نظم

سابق حاکم شود. یک امّت نیز ممکن است از جهت مسایل اقتصادي، اخلاقی، اعتقادي، فرهنگی و عاطفی فاسد شود، و اصلاح آن

به از بین بردن تک تک مفاسد مذکور و بازگرداندن نظم سابق است.

اصلاح گری در قیام حسینی وتاثیر ش بر پویایی شیعیان

با مرگ معاویه در نیمه رجب سال شصتم هجري قمري، فرزندش یزید خلافت را، همچون پدر، به زور و بدون هیچ ضابطهاي در

اختیار گرفت، فساد و فحشا و ظلم در عصر یزید به مراتب بدتر از عصر پدرش فراگیر شد، و تمام شهرهاي اسلامی حتی مدینه

منوّره را فرا گرفت. و البتّه این طبیعی بود، چرا که مردم پیرو زمامداران و سردمداران خود هستند

« النّاسُ عَلَی دِینِ مُلُوکِهِم »

وقتی رییس حکومت شرابخوار، قمارباز، میمون باز، سگ باز و خلاصه آلوده به انواع گناهان باشد، جامعه نیز دچار فساد

اعتقادي، اجتماعی، اخلاقی میشود. در مورد ظلمها و جنایتهاي یزید همین بس که وقتی رییس گروه تحقیق اعزامی از مدینه به

شام میرود و پس از تحقیق به مدینه باز میگردد، در گزارش خود به مردم مدینه

می گوید:به خدا قسم ما در حالی از نزد یزید بیرون آمدیم که خوف آن داشتیم که (بر اثر گناهان فراوان وي) از آسمان سنگ برسر ما ببارد. او مردي است که با مادران و دختران و خواهران نیز زنا میکند، وي شراب مینوشد و نماز نمیخواند

امام حسین علیه السلام به قصد اصلاح مفاسدي که در طول این مدّت و پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله در جامعه رخ داده

بود دست ردّ بر سینه یزید براي بیعت با او زد، و تصمیم گرفت با بازگرداندن نظمِ لازمِ سابق به زندگی فردي و اجتماعی مردم،

خاطرات وسنّتهاي دوران حضرت رسول صلی الله علیه و آله را زنده کند.

آري امام حسین علیه السلام به منظور اصلاح امّت جدّش و جامعه اسلامی قیام کرد. اگر امام حسین علیه السلام دست به این کار

بزرگ نمیزد به یقین امروز خبري از اسلام نبود، یا اگر بود قابل توجّه نبود.

ادامه »

تاثیر واقعه ی عاشورابرپیروزی ومانایی انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی ،انقلابی که بارهبریت مرجع شیعی آغاز شد،گسترش یافت وپیروز شد،این انقلاب در هزاره ی سوم نه تنها نام تشیع

رازنده نمود ،بلکه باعث الگو گیری سایر دول غیرشیعی ازین حرکت انقلابی شد،اکنون اگر شیعه زنده است وحرفی برای گفتن دارد همه

وهمه از براین انقلاب است،این انقلاب مکتب شیعه را چون ستاره ای فروزان بر بام جهان نشاند. انقلاب اسلامی رهین عاشوراست از آن

مایه , مدد گرفت و نصرت یافت . شخصیتها, حادثه ها و کلام و سکوت آن واقعه , درسهای رهنمای انقلاب بودند. وجدان امت شیعی

ایران , آن رویداد را با خون و پوست و گوشت واستخوان لمس کرد. نسلها گذشته و نام کربلا و عاشورا, در یاد و خاطر عبور

کرد.انقلاب , مجال تاویل عینی آن خاطرات را داد. امام خمینی , رهبری کبیرانقلاب , با عاشورا,الفتی دیرین داشت . آن حادثه ,ایشان را

سوگمندانه در تب و تاب می افکند.اشک امام را, جز در مصیبت حسینی , کس بر چهره آن بزرگوار, ندید. در هیچ شرایطی از اقامه

عزای حسینی رویگردان نشد, حتی در پاریس و دراوج قیام ,از ولایت خویش , غافل نگشت و حوادث روزمره او راازاقامه عزای

حسینی و خواندن زیارت عاشورا بازنداشت . امام خمینی ,از آنان بود که اعتقاد داشت که : هیچ چیز دیگر, جایگزین احیای آن شعائر

نخواهد شد, حتی جهاد و طلب دانش را نبایستی بهانه نسیان آن قرار داد. یکی از شاگردان امام , نقل کرده اند: یکی از علماء و مدرسین

قم , قصد داشتند برای زیارت به عتبات مشرف شوند, من در خدمت امام به دیدن او رفتیم … در آن مجلس ,امام فرمودند: شما برای

زیارت به عتبا ت می روید و حوزه علمیه نجف , جای مباحثات طلبگی است , کسانی که به دیدن مشا می آیند, ممکن است بحثهای علمی

شروع کنند, مواظب باش , بحثهای طلبگی , شما رااز زیارت بازندار د(سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی ,ج4،ص46) امام

تلقی , نهضت معاصر را رهبری وارزیابی می کردند.ایشان جز در پرتواین پیوستگی , توفیق نهضت را غیرممکن می یافتند. در نامه ای

از نجف به اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در امریکا و کانادا, مرقوم فرمودند:

ادامه »

نقش حماسه حسینی در تمرکز وباروری قیام های شیعی

عاشورا, با تاریخ تشیع آمیخت و چهره ای نو, به آن داد بی تردید, پایداری و بقای شیعه , وامدار آن شد. دهها قیام در تپش آن احساس , پدید آمد و میلیونها شیعی , با آن واقعه کام گشودند و یا نفس بستند.

این نوشته رااز دکترابراهیم حسن ,دراین باره بیان نموده است که:

[تشیع پس از رویداد عاشورا با خون شیعه آمیخت و در ژرفای جانهایشان جوشش زد واعتقاد راسخ در درونشان , پدید آورد]. (تاریخ اسلام، جلد 1)

همچنین بایدازاین سخن فیلپ حتی , یاد کرد که مبدا ظهور حرکتهای شیعی در دهم محرم تکوین یافت . (تاریخ العرب،ص253)

این تحلیل , بر تحقیق استوارند. قیام عاشورا, صورت و سیرت شیعه را دگرگون کرد و به آن بار و پشتوانه عاطفی -حماسی داد و تشیع , به نهضت ,اعتراض و قیام , مبدل گردید.

در پرتو آن قیام , رخنه ای در جبهه متحد خصم اموی پدید آمد واولین درگیریهای ساختگی و واقعی را در میان آناان به وجود آورد.اظهارات یزید در نکوهش ابن زیاد, برخوردهای خانوادگی بین زنان و مادران خاندان اموی با شوهران و فرزندانشان  و… نمونه هایی ازاین مواردند. در ندامت و تاسف واعتراض عده ای از شرکت جویان در سپاه اموی , نکاتی در منابع تاریخی نقل شده است .

ادامه »

تاثیر حادثه ی عاشورادربالندگی وعظمت شیعیان

علامه مجلسی می نویسد: «اگر خوب تأمل کنی، درخواهی یافت که حسین علیه السلام خود را فدای دین جدش کرد و ارکان حکومت

اموی متزلزل نشد، مگر پس از عاشورا»؛(مجلسی ،ج55،ص 49)زیرا پس از فاجعه عاشورا و انعکاس اخبار آن در مراکز مهم

اسلامی، مردم از حکومت بنی امیه، روگردان شدند. در شام و دمشق که حدود نیم قرن تحت تأثیر تبلیغات معاویه بود، مردم، دیدگاهی

دگرگون نسبت به خاندان پیامبر داشتند و حتی برای ورود اسرای اهل بیت و سرهای شهدا به دمشق، شهر را آذین بندی کرده بودند و این

پیروزی را به همدیگر تبریک می گفتند؛ اما پس از نطق افشاگرانه امام سجاد علیه السلام و حوادثی که در آن جا پیش آمد، وضع به حدی

دگرگون شد که حتی یزید، خود را از جنایاتی که نسبت به امام حسین علیه السلام و اهل بیت کرده بود، تبرئه می کرد و این جنایات را به

گردن دیگران می انداخت.

به موجب روایتی، یزید در آغاز، از شهادت امام حسین علیه السلام خوشحال شد؛ ولی با پایدار شدن نتیجه و اثر آن، پشیمان شد(سیوطی

،ص208)و چیزی نگذشت که هیئت حاکمه اموی، از خواب و خیال به درآمد و پس از ارزیابی نتایج حاصل شده، به اشتباه فاحش خود

پی برد.

این قیام خونین، نه تنها مورد اعجاب و تحسین مورخان اسلام واقع گردید، بلکه مستشرقان و بعضی اسلام شناسان اجنبی نیز آن را

حرکتی عظیم و تحسین برانگیز دانستند. پرفسور براون می گوید: «… گروه شیعه، به قدر کافی، هیجان و از خودگذشتگی نداشتند؛ اما

پس از رخداد عاشورا، کار، دگرگون شد و عواطف سست ترین مردم به هیجان درآمد؛ چنان که نسبت به رنج و خطر و حتی مرگ، بی

اعتنا شوند».(حسن ابراهیم حسن،1366،ج1،ص3652)

استاد نیکلسن هم می گوید: «حادثه کربلا، مایه پشیمانی و تأسف امویان شد؛ زیرا این واقعه، شیعیان را متحد کرد و برای انتقام حسین

علیه السلام هم صدا شدند و صدای آنان در همه جا و مخصوصاً عراق و بین ایرانیانی که می خواستند از نفوذ عرب آزاد شوند، انعکاس

یافت». فیلیپ نیز می نویسد: «فاجعه کربلا، سبب جان گرفتن و بالندگی شیعه و افزایش هواداران آن مکتب گردید؛ به طوری که می توان

ادعا کرد آغاز حرکت شیعه و ابتدای ظهور آن، روز دهم محرم بود».(حتی ،1994،ص251)

منابع:

—————————————————-

1- حسن ابراهیم حسن، تاریخ سیاسی اسلام، ترجمه ابوالقاسم پاینده، سازمان انتشارات جاویدان، 1366 ش. ج1

2-فیلیپ حتی، تاریخ العرب، دار غندوز، 1994 م.

3-جلال الدین سیوطی، تاریخ خلفاء، مطبعه المدنی، قاهره، بی تا،

یکی از کارکردهای قیام امام حسین که موجب شکل گیری واستقلال وپویایی شیعان شد ایجاد وحدت وهمدلی در بین شیعیان بود.

ایجاد روح وحدت و همبستگی در میان مسلمانان و نفوذ مکتب تشیع در دل های آنان، از مهم ترین پیامدهای عاشورا بود. استاد حسن

ابراهیم حسن می نویسد: «شهادت امام حسین علیه السلام، در تهییج شیعیان و وحدت بخشیدن به آنها، تأثیر بسیاری داشت. قبل از این

رخداد، شیعیان، پراکنده بودند؛ زیرا شیعه گری، یک نظریه سیاسی بود که در دل پیروان خود نفوذ نکرده بود و هنگامی که حسین

علیه السلام شهید شد، شیعه گری، با خون، آمیخته گشت و در اعماق قلوب شیعیان نفوذ کرد و عقیده راسخ آنان شد».1

قیام عاشورا، در حقیقت، مشعل فروزانی برای شیعیان و سرمشقی برای قیام های علویان بود. علامه مُقّرم می گوید: «یکی از نتایج قیام

سیدالشهدا علیه السلام، این بود که در علویان، تأثیر بزرگی گذاشت. پس از حادثه کربلا، هر یک از فرزندان علی علیه السلام که می

خواستند قیام کنند، از جهاد امام حسین علیه السلام، سرمشق می گرفتند».2

این قیام، توانست نیروهای پراکنده شیعه را متحد سازد و زمینه همبستگی سیاسی، تشکل و سازمان دهی آنان را فراهم نماید. خربوطی،

دانشمند بزرگ اسلام معتقد است که «شهادت امام حسین علیه السلام، بزرگ ترین حادثه تاریخی بود، که منجر به تشکل و تبلور

شیعیان گردید و سبب شد که شیعه، به عنوان یک سازمان قوی، با مبادی و مکتبی سیاسی و دینی مستقل، در صحنه اجتماع اسلام آن

روز، جلوه کند».3

—————————————————————————————–

.1 تاریخ الاسلام , دکترابراهیم حسن , ج 1.399.

2.تاریخ العرب , فیلیپ حتی , 2.253. به نقل از :جهادالشیعه , سمیره المختاراللیشی .27.

3. تاریخ طبری , ج 4.352.

هدف قیام حسینی ابقای اسلام شیعی(کلام مقام معظم رهبری)

مقام معظّم رهبرى ضمن تبیین حرکت احیاگرانه امام حسین علیه‏السلام، به تشریح اهداف قیام عاشورا پرداخته و مى‏فرماید:دوست دارند

چنین بگویند که حضرت خواست حکومت فاسد یزید را کنار بزند و خود یک حکومت تشکیل دهد. این حرف، نیمه‏درست است؛ نمى‏گویم

غلط است. اگر مقصود از این حرف، این است که آن بزرگوار براى تشکیل حکومت قیام کرد؛ به این نحو که اگر ببیند نمى‏شود انسان به

نتیجه برسد، بگوید نشد دیگر، برگردیم؛ این غلط است. بله؛ کسى که به قصد حکومت، حرکت مى‏کند، تا آنجا پیش مى‏رود که ببیند این

کار، شدنى است. تا دید احتمال شدنِ این کار، یا احتمال عقلایى وجود ندارد، وظیفه‏اش این است که برگردد. اگر هدف، تشکیل حکومت

است، تا آنجا انسان، جایز است برود که بشود رفت. آنجا که نشود رفت، باید برگشت. اگر آن کسى که مى‏گوید هدف حضرت از این قیام،

تشکیل حکومت حَقّه علوى است، این درست نیست؛ براى اینکه مجموع حرکت امام، این را نشان نمى‏دهد. در نقطه مقابل، گفته مى‏شود:

نه آقا، حکومت چیست؛ حضرت مى‏دانست که نمى‏تواند حکومت تشکیل دهد؛ بلکه اصلاً آمد تا کشته و شهید شود! این حرف هم مدّتى بر

سرِزبان‏ها خیلى شایع بود. بعضى با تعبیرات زیباى شاعرانه‏اى هم این را بیان مى‏کردند. حتى من دیدم بعضى از علماى بزرگ ما هم این

را فرموده‏اند. این حرف که حضرت، قیام کرد براى اینکه شهید شود، حرف جدیدى نبوده است. گفت: چون با ماندن نمى‏شود کارى کرد،

پس برویم با شهید شدن، کارى بکنیم! این حرف را هم، ما در اسناد و مدارک اسلامى نداریم که برو خودت را به کام کشته شدن بینداز. ما

چنین چیزى نداریم. شهادتى را که ما در شرع مقدّس مى‏شناسیم و در روایات و آیات قرآن از آن نشان مى‏بینیم، معنایش این است که انسان

به دنبال هدف مقدّسى که واجب یا راجح است، برود و در آن راه، تن به کشتن هم بدهد. این، آن شهادتِ صحیح اسلامى است.

ادامه »

ابنا نوشت:  دولت و نمایندگان مجلس اسکاتلند با تحسین «ائتلاف اهدای خون به نام امام حسین (ع)»، تصریح کردند: اهدای خون

مسلمانان در ماه محرم به نام امام حسین(ع) می‌تواند الگویی برای ما مسیحیان باشد.

شماری از نمایندگان مجلس اسکاتلند، با اشاره به قیام امام حسین(ع) در مبارزه با حکومت ستمگر یزید و اهدای خون به منظور حفظ

ارزش‌های الهی، بر اهمیت اقدامات خیریه مسلمانان، به ویژه اهدای خون در ماه محرم و الهام از فرهنگ عاشورا، تاکید کردند.

این اقدام شیعیان مقیم اسکاتلند علاوه بر توجه مردم به قیام سالار شهیدان، آگاهی‌های عمومی را از اسلام، قران و فرهنگ عاشورا

افزایش می‌دهد.

یکی از نمایندگان مجلس اسکاتلند با اشاره به اهدای خون مسلمانان در ماه محرم که آغاز سال نو هجری است، گفت ما مسیحیان نیز که

هشت هفته تا آغاز سال جدید زمان داریم می‌توانیم به تبعیت از مسلمانان، ماه ژانویه را برای اهدای خون معین کنیم.

نمایندگان مجلس اسکاتلند از همه اقلیت‌های دینی و نیز مسیحیان این منطقه خواستند تا با درس گرفتن از مسلمانان، به اقدامات خیریه

همچون اهدای خون، بیشتر بپردازند.

همچنین، ائتلاف اهدای خون با نام حضرت امام حسین(ع) در ادینبورو (

Imam HussainAS Blood Donation Campaign in Edinburgh) با همکاری سازمان انتقال خون اسکاتلند و انجمن

اتحاد اسلامی (Islamic Unity Society)، محرم امسال مسلمانان و غیر مسلمانان اسکاتلندی را به اهدای خون تشویق کرد.

ائتلاف اهدای خون به نام امام حسین(ع) که از سال 2006 میلادی در انگلیس راه اندازی شد، در شمار قابل توجهی از شهرهای این

کشور همچون لندن، منچستر، لیدز، گلاسگو، ل‌تر و شفیلد، مراسم اهدای خون را سامان داده است.

تاثیر عزا داری سید الشهدا(ع)بربقای تشیع:

چگونه سيدالشهداء(عليه السلام) اين ويژگى را پيدا كرد كه بتواند اين بركات را داشته باشد و مردم در سايه عزادارى در مصيبت او

بتوانند مصالح دنيا و به خصوص مصالح آخرتشان را تأمين كنند

آنچه دوست و دشمن بر آن اتفاق دارند اين است كه داستان كربلا، اگر در عالم انسانيت داستان منحصر به فردى نباشد، از وقايع بسيار كم

نظير است. البته ما بر اساس آنچه از ائمه اطهار(عليهم السلام)دريافت داشته ايم، اين داستان را منحصر به فرد مى‌دانيم و معتقديم كه

نظير اين داستان در گذشته نبوده و در آينده هم نخواهد بود. ولى از جهت احتياط در سخن و براى اين كه با كسانى مواجه هستيم كه طبعاً

از ما دليل و سند مى‌خواهند و براى اين كه وارد آن بحث ها نشويم، مى‌گوييم اتفاق نظر همه مورخين و همه آشنايان به تاريخ بشر اين

است كه اگر داستان عاشورا منحصر به فرد نباشد، از كم نظيرترين داستان هاى عالم است؛ داستانى كه هم از نظر كيفيت وقوع، هم از

نظر عظمت مصيبت، و هم از نظر بقاى خاطره آن در ميان مردم و آثار اجتماعى كه بر آن مترتب مى‌شود، با هيچ ماجراى ديگرى قابل

مقايسه نيست. خود همين تكرار عزادارى هايى كه در كشور خودمان مى‌بينيم، مى‌تواند براى ما عامل هشدار دهنده و بيداركننده اى باشد

كه هيچ حادثه ديگرى با اين حادثه قابل مقايسه نيست. حادثه اى كه براى آن اين همه وقت صرف مى‌شود، اين همه هزينه مى‌شود و اين

همه اشك ها ريخته مى‌شود، با چه حادثه و پيشامدى قابل تشبيه است؟

ادامه »

تاثیر قیام  عاشورا، بر اعطای هویت مستقل به شیعه وماندگاری این هویت در طول تاریخ

قیام عاشورا را می توان مولفه ای از مؤلفه های مهم دانست که به تشیع، فرهنگ و به فرهنگ تشیع، هویت مستقل اجتماعی و آرمان ها و اهداف متمایز

از آن چه به نام فرهنگ اسلامی شهرت یافته بود عطا کرد. گرچه از دوران امامت امام علی (ع) شیعه به تدریج با هدایت ها و راهنمایی های آن امام همان

هویت مستقل و تا اندازه ای متمایز در میان امت اسلامی پیدا کرد اما این هویت فرهنگی- اجتماعی چندان حالت ماندگار پیدا نکرده بود که شهادت علی

(ع) و اقدام های سراسر جنگ و نیرنگ معاویه نهال نوپای فرهنگ تشیع و هویت مستقل اجتماعی آن را به مرگ و نابودی نزدیک ساخت.

تاریخ گواهی می دهد که هدف اصلی و اولویت کاری اول معاویه از بین بردن یاد و نام علی (ع)و فکر و فرهنگ آن حضرت و هویت

مستقل اجتماعی شیعیان بود، اما پیداست که خباثت و خیانت او به همین حد و اندازه محدود نمی شد و در حقیقت معاویه در صدد آن بود تا

اسلام را به طور کلی ریشه کن سازد و نام و یاد و فکر و فرهنگ اسلامی و پیامبر (ص) را از بین ببرد.

در حالات و اقدام های معاویه نوشته اند: «پس از سال جماعت (= سالی که صلح امام حسن (ع) با معاویه امضاء شد و افتراق مسلمانان

به جماعت آنان تبدیل گردید)

معاویه به کارگزاران خود نامه ای نوشت که: بیزاری می جویم از هرکس چیزی درباره فضیلت ابوتراب(= علی (ع) و اهل بیت او

روایت کند. به دنبال این نامه سخنوران د رهر منطقه و بر هر منبری به پا خاستند،علی را لعن می کردند و از او بیزاری می جستند و به

عیب جویی از او و اهل بیتش می پرداختند. و درآن هنگام اهل کوفه بیش از همه مردم دچار گرفتاری شدند زیرا شیعه علی (ع) در کوفه

فراوان بود. معاویه، زیادبن سمیه را بر آنان گماشت و بصره را نیز به کوفه ملحق ساخت. زیاد که در دوران علی (ع) از شیعیان بود و

آنان را می شناخت و آنان را ترسانید و دست ها و پاها را برید و چشم ها را از حدقه درآورد و شیعیان را بر شاخه های نخل به دار کشید

و

آنان را راند و از عراق متواری ساخت و در نتیجه شیعه شناخته شده ای در عراق باقی نماند.» (معتزلی، 1387ق، 44)

معاویه همچنین به کارگزاران خود در همه مناطق نوشت که به سود هیچ یک از پیروان علی (ع) و اهل بیت او شهادتی را نپذیرند.

(همان)

اما معاویه به خوبی می دانست که میراث روایی برجای مانده از پیامبر (ص) که اینک پس از طرح و اجرای سیاست منع نشر و نگارش

حدیث پیامبر(ص) به دست خلفای پیش از او به صورت شفاهی و سینه به سینه درمیان مردم نقل می شد به دلیل اشتمال آن بر روایاتی

فراوان در فضیلت های علی (ع) و اهل بیت آن حضرت، مانع بزرگی است که او را از رسیدن به مقاصد شوم خودباز می دارد و

همچنان گرایش به فکرو فرهنگ علی (ع) را درمیان مردم روز افزون می کند؛ از این رو به کار ضد فرهنگی اثر گذاری دست یازید تا

شاید از این طریق تمایز فرهنگی که علی (ع) پی نهاده بود را از بین ببرد و هویت مستقل شیعه را نابود کند.

دراین جهت و در اولین اقدام به کارگزاران خود نوشت : «کسانی که پیش از شما از پیروان عثمان و دوست داران او و اهل ولایت وی

بوده اند، و نیز کسانی که فضایل و مناقب او را روایت می کنند جستجو کنید، به مجالس آنان نزدیک شوید و ایشان را پیش آورید و

اکرامشان کنید و برایم تمام آنچه هریک از آنان (در فضیلت عثمان) روایت می کنند به همراه نام شان ونام پدران شان و فامیل شان را

بنویسید.»(همان)

علی بن محمد مداینی( 225 ق) از تاریخ نگاران بزرگ اهل سنت در توضیح آثار و نتایج این اقدام معاویه می نویسد: «کارگزاران او

چنان کردند (که وی می خواست ) تا آنجا که در فضایل عثمان و مناقب او بسیار گفتند به جهت آنچه که معاویه از پیش کش ها، و پوشاک

ها و بخشش ها، و زمین های واگذاری به ایشان می داد.»

(همان)

اما پیداست که معاویه در صدد طرح و ترویج عثمان از آن جهت که او عثمان بود، نبود معاویه می خواست در برابر فکر و فرهنگ

علی (ع) فکر و فرهنگ عثمان و به دنبال او بنی امیه را، و در برابر هویت مستقل اجتماعی شیعه هویت جعلی امویان را مطرح کند و

از این راه تداوم و پویایی فرهنگ تشیع را از بین ببرد.

ادامه »